Οι "Ονειροψιθυριστές"

Ένα ελκυστικό, με πρωτότυπο θέμα, μυθιστόρημα του Σάββα Γρηγοριάδη

Στην βιβλιοκριτική του ο Γιάννης Πλιώτας είχε γράψει:

Σήμερα δεν χρειάστηκε να ψάξω ιδιαίτερα για το βιβλίο που θα παρουσιάσω. Ούτε να κοιτάξω αγχωμένος τις στοίβες με τα μισοδιαβασμένα, ούτε να σπάσω το κεφάλι μου να θυμηθώ κάτι που πέρασε παλιότερα απ’ τα χέρια μου και μου άφησε κάτι. Θα προτείνω, λοιπόν, ανεπιφύλακτα το βιβλίο που τελείωσα πριν λίγες μέρες και μου άφησε τις καλύτερες των εντυπώσεων. Επίσης είναι μεγάλη μου χαρά, που είμαι σε θέση να ανταποδώσω τα καλά λόγια στο συνάδελφό μου Σάββα Γρηγοριάδη, όχι από υποχρέωση, αλλά επειδή τα αξίζει. Με το Σάββα γνωριστήκαμε πρόσφατα και όπως ανακάλυψα εκτός απ’ τον εκδοτικό οίκο στον οποίο ανήκουμε, μοιραζόμαστε πολλά ακόμα κοινά. Μετρήστε. Γεννήθηκε στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης (όπως κι εγώ) το 1981 (όπως κι εγώ) και είναι φοιτητής (μαντέψτε - όπως κι εγώ) στην Ιατρική του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (όχι όπως εγώ). Πρόσφατη κυκλοφορία, λοιπόν, του εκδοτικού οργανισμού Λιβάνη είναι οι «Ονειροψιθυριστές», ένα μυθιστόρημα αστικής φαντασίας, που διαβάζεται όχι μόνο γρήγορα, αλλά και δίνει τροφή για σκέψη και προβληματισμό. Επιπλέον, έχει ως ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ότι είναι ελληνοκεντρικό, όρος που θα εξηγηθεί αναλυτικότερα παρακάτω. Το βιβλίο ξεκινάει κατά κάποιον τρόπο βιωματικά, αλλά μετά από ένα τυχαίο περιστατικό, αρχίζει να ξεδιπλώνεται η πραγματική υπόθεση και να αποκαλύπτεται ένας κόσμος στη σκιά του δικού μας. Ένας ευσυνείδητος και ανήσυχος γιατρός, γίνεται μάρτυρας της θεραπείας μιας κοπέλας σε κώμα, μίας θεραπείας η οποία μπορεί να αποδοθεί μόνο σε δυνάμεις πέρα απ’ το φυσικό. Συγκεκριμένα περιστατικά τον οδηγούν στο να διερευνήσει την υπόθεση και στην αγωνιώδη αναζήτησή του για απαντήσεις, μπλέκει σε μία προαιώνια μάχη, μεταξύ δύο καστών που έλκουν την καταγωγή τους απ’ την αρχαία Ελλάδα.Τα μέλη των δύο ομάδων είναι Ονειροψιθυριστές, δηλαδή έχουν την ικανότητα να διεισδύουν στα όνειρα των ανθρώπων, να τα καθορίζουν και να τα εκμεταλλεύονται. Από τη μία μεριά βρίσκονται οι Φύλακες, που ταυτίζονται με την Ομάδα Έψιλον. Είναι υπερασπιστές των δελφικών αξιών της δικαιοσύνης, της δημοκρατίας, της ισότητας και της αρμονικής συνύπαρξης με τη φύση. Αντίπαλοί τους είναι οι Θεραπευτές, εκπρόσωποι της «νέας τάξης πραγμάτων», οι οποίοι οραματίζονται έναν κόσμο χρησιμοθηρικό, έναν κόσμο στον οποίο αποθεώνεται η ύλη. Τουλάχιστον έτσι παρουσιάζονται αρχικά, γιατί ο κόσμος του ονείρου είναι βαμμένος με γκρίζες αποχρώσεις και επιφυλάσσει πολλές ανατροπές και παγίδες εξίσου στον πρωταγωνιστή και στον αναγνώστη...

Από την παρουσίαση στους "Βιβλιόφιλους Έδεσσας"

Όπως έγραψε για το βιβλίο ο ίδιος ο συγγραφέας: "...Τι συμβαίνει όταν οι φύλακες - Ομάδα Ε- και οι θεραπευτές - Εκπρόσωποι της Νέας τάξης πραγμάτων- μάχονται μέσα στα ανθρώπινα όνειρα; Γιατί ο Ιάσονας, ο ονειροψιθυριστής, επιλέγει να εκπαιδεύσει το Γιάννη, έναν εκπρόσωπο του σύγχρονου κόσμου, πάνω στα μυστικά του ονειρόκοσμου;
Είναι όνειρο ή πραγματικότητα; Δύσκολο να το ξεκαθαρίσεις. Άλλωστε το όνειρο είναι ο άλλος μας εαυτός, μια δικιά μας πραγματικότητα πέρα από την πραγματική. Με το όνειρο επιβιώνουμε στην πραγματικότητα και η πραγματικότητα με τη σειρά της τροφοδοτεί τις ονειρικές φαντασιώσεις μας. Είναι ωστόσο, αυτή που καθορίζει ποιοι είμαστε αληθινά.
Ο Γιάννης βρίσκεται στο ενδιάμεσο των δύο κόσμων, στο ενδιάμεσο των δύο αντίπαλων ονειροομάδων που πρεσβεύουν την παλιά και τη νέα τάξη πραγμάτων αντίστοιχα, στο ενδιάμεσο της ζωής και του θανάτου, στο ενδιάμεσο της επιλογής του αγαπημένου του φίλου και του μεγάλου του έρωτα. Μια διαδρομή συνεχής και επίπονη, μια μάχη αδυσώπητη στο μυαλό του ανθρώπου. Όποια ομάδα κι αν επικρατήσει, ο άνθρωπος τρελαίνεται, «πεθαίνει» και μαζί του «πεθαίνει» κι ο ονειροψιθυριστής. Μοναδική σωτηρία, η ανακάλυψη της ανθρώπινης εσωτερικής ομορφιάς, η επαναφορά των ηθικών αξιών, η αγνότητα και η απλότητα των όμορφων ονείρων, η ισορροπία. Ο Γιάννης μετρά μόνο νεκρούς στη διανοητική διαδρομή, επιβιώνει, μαθαίνει, είναι όμως νικητής. Είναι ο μόνος εν ζωή ονειροψιθυριστής γιατί ξέρει να αγαπάει, να παθιάζεται, να ονειρεύεται, να οραματίζεται μια καλύτερη ζωή.
Κι έτσι πρέπει κι εμείς να αντιμετωπίζουμε τις δυσχέρειες της ζωής και να μην ανησυχούμε αν ακούσουμε κάποιον ψίθυρο στ’ όνειρό μας, γιατί τι είναι η ζωή, πέρα από τη σκιά ενός ονείρου που χάνεται;...".

Χρόνια πολλά Σάββα για την σημερινή γιορτή σου!

Δ.Ε.Ε.