Σάκης Τότλης: Ψυχή και εγκέφαλος

 Ψυχή και εγκέφαλος

Ακόμα μια ενδιαφέρουσα εργασία του Σάκη Τότλη

Ο ΓΑΛΗΝΟΣ   

Ο Γαληνός ήταν ο Έλληνας ιατροφιλόσοφος ο οποίος εντόπισε πρώτος τον εγκέφαλο ως το απόλυτο κέντρο της ανθρώπινης συμπεριφοράς επειδή αυτός βρισκόταν σε πολύ χαρακτηριστική εποπτική θέση στο ανθρώπινο σώμα, (ψηλά και μπροστά) και ήταν πολύ καλά προστατευμένος από το ανθεκτικό οστεώδες ανθρώπινο κρανίο και φαινόταν δηλαδή πως η ίδια η φύση προστάτευε τον εγκέφαλο ως κάτι εξαιρετικά σημαντικό.

Ο ίδιος ο Γαληνός, με εκτεταμένες ανατομικές τομές αποκάλυψε ότι ο εγκέφαλος συνδεόταν άμεσα με πυκνές νευρικές ίνες με όλα τα αισθητήρια όργανα (μάτια, αυτιά, μύτη, γλώσσα, κτλ), τα οποία βρίσκονταν έτσι κι αλλιώς στη γειτονική  περιοχή του εγκεφάλου και μέσα στο κρανίο.

 Ψυχή και εγκέφαλος

Έτσι, οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που εντόπισαν το απόλυτο κέντρο ανθρώπινης συμπεριφοράς, γιατί εκεί εντοπίζονταν κάθε αντιληπτικό και διαχειριστικό κέντρο για κάθε ανθρώπινη συμπεριφορά και η μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς μετατοπίστηκε από τότε από την παντελώς ανερμάτιστη  λογικά μεταφυσική ψυχή στον απολύτως φυσικό εγκέφαλο και ο άνθρωπος συνειδητοποίησε με τον καιρό και με άοκνες και εκτενείς επιστημονικές ανακαλύψεις και πιστοποιήσεις ότι, ενώ μέχρι τότε ιδιαίτερα τα χωροχρονικά αντιληπτικά όργανα (μάτια και Αυτιά) είχαν μια ιδιαίτερα μοναδική αντιληπτική ικανότητα να αντιλαμβάνονται αυτόματα και υποχρεωτικά χρώματα και ήχους ως συχνότητες στο οπτικό και ακουστικό φάσμα.

Για παράδειγμα το κίτρινο χρώμα αντιστοιχεί σε συγκεκριμένη οπτική συχνότητα (600 nm) και το κόκκινο χρώμα αντιστοιχεί σε μια εντελώς διαφορετική συχνότητα (700 nm) και ο εγκέφαλος τα ανιχνεύει αυτά αυτόματα, άμεσα και υποχρεωτικά και του είναι αδύνατο να μπερδέψει το ένα χρώμα με το άλλο και ενεργεί πάντα και υποχρεωτικά και με γνώμονα αυτές τις αυτόματες, άμεσες και υποχρεωτικές πληροφορίες, τις οποίες δεν μπορεί να αποφύγει ποτέ, αλλά τις αντιλαμβάνεται υποχρεωτικά ως αυτές που είναι. Δεν μπορεί δηλαδή ποτέ να δει μπλε τα ώριμα λεμόνια ή τις φράουλες.

Κίτρινα λεμόνια κόκκινες φράουλες

Γνωρίζει πολύ καλά δηλαδή ότι κανονικά τα ώριμα λεμόνια υποτίθεται και έχουν χαρακτηριστικό στιλπνό κίτρινο χρώμα και οι ώριμες φράουλες έχουν το χαρακτηριστικό «φραουλί» σκούρο κόκκινο χρώμα.

Επίγνωση

Φυσικά αυτή είναι μια άμεση, σταθερή και υποχρεωτική και αναπότρεπτη επίγνωση του εγκεφάλου που δεν έχει τίποτα να κάνει με την συνειδητή επίγνωση, επειδή οι ενεργειακές συχνότητες δεν αφήνουν ποτέ κανένα συνειδητό

σημείο επίγνωσης σε κανένα αισθητήριο, ενώ η συνειδητή μας επίγνωση πάντα βασίζεται σταθερά σε όσα συλλαμβάνουν παντοιοτρόπως τα αισθητήρια όργανά μας.

Λεμόνια και φράουλες

Έτσι για τη συνειδητή μας επίγνωση τα ώριμα λεμόνια είναι πάντα υποχρεωτικά κίτρινα και οι ώριμες φράουλες πάντα και υποχρεωτικά κόκκινες χωρίς ουδέποτε αυτή η συνειδητή μας επίγνωση να γνωρίζει απολύτως τίποτα για οπτικοακουστικές συχνότητες και πως σχηματίζονται τα χρώματα, πληροφορίες  που πιθανότατα μπορεί να μην αποτελέσουν καμιά συνειδητή επίγνωση ποτέ.

Γνώση και συνειδητή επίγνωση

Φυσικά η επίγνωσή μας γνωρίζει πολύ καλά τα χρώματα βλέποντας πραγματικά σταθερά χρωματικά αντικείμενα και όταν αποτύχει να δει καμιά φορά κάποιο αντικείμενο σε κάποιο πραγματικό αρχικό συμβάν της εγρήγορσης αυτό επιστρέφει στο αμέσως επόμενο όνειρο μεταμφιεσμένο ως ένα συμβολικό κάτι άλλο.

Πραγματικά αντικείμενα συμβολικές ονειρικές ρέπλικες

Έτσι, στο επόμενο  όνειρο βλέπουμε μια συμβολική ονειρική παράσταση στη θέση ενός πραγματικού αντικειμένου (που αποτύχαμε να δούμε με ενάργεια), χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι βλέπουμε ένα ονειρικό αντικείμενο πανομοιότυπο με το πραγματικό αρχικό αντικείμενο, το οποίο στην ουσία ουδέποτε είδαμε με την ενάργεια της εγρήγορσης.

Για παράδειγμα

Αν η συνείδησή μας αποτύχει ή αποφύγει να δει σε κάποιο πραγματικό αρχικό συμβάν ένα κόκκινο μήλο ανάμεσα σε δύο πράσινα, (λόγω κάποιου φυσικού προβλήματος, π.χ. επειδή έπεσε σκοτάδι ή λόγω κάποιας ηθικής απαγόρευσης, π.χ. ηθικός φόβος) στο επόμενο όνειρο πιθανότατα θα δούμε ένα κόκκινο ροδάκινο ανάμεσα  σε δύο πράσινα, για να αισθανθούμε το ίδιο ακριβώς ενεργειακό ερέθισμα με διαφορετικές εικόνες αλλά οπωσδήποτε χωροχρονικά πανομοιότυπες).

Τελικά

Έτσι η συνείδησή μας στα όνειρα είναι σε παντελή αδυναμία λογικού εντοπισμού της πραγματικότητας, ακόμη και την επόμενη μέρα που θα θυμηθεί το όνειρο, επειδή αυτά τα ονειρικά ροδάκινα είναι απλές συμβολικές αναπαραστάσεις κάποιων αρχικών πραγματικών αντικειμένων που ουδέποτε είδαμε με την ακρίβεια και τη σαφήνεια της ενάργειας στην εγρήγορση.

Η εξέλιξη της ερμηνείας των ονείρων

Μόνο με αυτήν τη μέθοδο ερμηνείας των ονείρων κατανοούμε επακριβώς τις ανάγκες συνυπολογισμού της ενέργειας.

Μέχρι τώρα όλοι οι ερμηνευτές ονείρων προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν τα όνειρα ερμηνεύοντας κάποια θολά και αδιευκρίνιστα σύμβολα για να πραγματοποιήσουν μια θολή και μυστηριώδη και παντελώς αστήρικτη ερμηνεία, αλλά τώρα με αυτή την προσέγγιση μπορούμε να φτάσουμε σε μια απόλυτη ερμηνεία απλώς ανάγοντας τα μυστηριώδη ονειρικά σύμβολα σε ένα αρχικό συμβάν της προηγούμενης εγρήγορσης (π.χ. της περασμένης ημέρας) στηριζόμενη στο απόλυτο ενεργειακά δεδομένα που πάντα συμβαίνουν με σταθερό και απόλυτο χωροχρονικό τρόπο και στην εγρήγορση και επαναλαμβάνονται στο όνειρο, απλά ανάγοντας τα μυστηριώδη συμβολικά όνειρα σε κάποια πραγματικές εικόνες που συνέβησαν την προηγούμενη μέρα με ακριβή χωροχρονικό τρόπο.

Και έτσι δεν ερμηνεύουμε απλά τα σύμβολα, αλλά και την ενέργεια που αυτά αντιπροσωπεύουν. Και τα σύμβολα και η ενέργεια είναι πολύ συγκεκριμένα και απολύτως αναγνωρίσιμα και σταθερά στο χώρο και το χρόνο και δεν μπορούμε να τα λαθέψουμε. Απλά παρατηρούμε που  και πότε συνέβη το καθένα με απόλυτη και αλάνθαστη ακρίβεια και φθάνουμε σε συγκεκριμένα και ολόσωστα συμπεράσματα, που επιπλέον μπορούμε να τα στηρίξουμε και λογικά με αλάνθαστη βεβαιότητα.

Σάκης Τότλης