Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ

Για την σπουδαία δουλειά του Εδεσσαίου Σάκη Τότλη πάνω στην θεωρία των ονείρων και την διεθνή της αναγνώριση είχαμε αναφερθεί παλαιότερα εδώ: http://vivliofiloi.blogspot.gr/2011/10/blog-post.html. 

Ο συγγραφέας, λογοτέχνης και φίλος Σάκης Τότλης επανέρχεται με μια ενδιαφέρουσα αποτίμηση της προσπάθειάς του.

ΔΕΕ

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑ 

ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ

Του Σάκη Τότλη

Έχω περισσότερα από 25 χρόνια που απασχολούμαι εντατικά με μια μέθοδο δημιουργίας και ερμηνείας των ονείρων χωρίς να έχω φτάσει πουθενά, σε κανένα αξιόλογο τελικό αποτέλεσμα και αναρωτιέμαι γιατί;  Γιατί εγώ έχω ισχυρούς λόγους να πιστεύω ότι έχω απόλυτο δίκιο.

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ

Η ερμηνεία μου είναι πολύ καλή και απόλυτα σωστή και εγώ δεν έχω απολύτως καμιά αμφιβολία, γιατί την έχω πιστοποιήσει από πολλές πλευρές (Αφού αυτή έχει ήδη δημοσιευτεί σε ένα καλό και έγκυρο αμερικάνικο επιστημονικό περιοδικό, το North American journal of medicine science NAJMS, έχει εκδοθεί και στην Ελλάδα από το επιστημονικό περιοδικό Archaeology and Science του ομίλου Λαμπράκη, έχει εκδώσει ακόμη και η αμερικάνικη αποθήκη φαρμακολογίας μια ανακοίνωση για το θέμα, έχει εκδώσει κι ένα βιβλίο μου το Ανοιχτό πανεπιστήμιο,  στις ΗΠΑ της Αμερικής Ν.Υ.).

Γιατί  όμως κανείς άλλος δεν δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μια  σωστή μέθοδο, για το πώς ακριβώς και γιατί ακριβώς συμβαίνουν τα όνειρα; Αυτό με τρώει εμένα!...

ΚΑΙ  ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Οι απαντήσεις που δίνω εγώ οπωσδήποτε σε αυτό το ερώτημα είναι ότι:

Δεν την καταλαβαίνουν, σε κάτι που οπωσδήποτε πρέπει να φταίω κι εγώ που δεν μπορώ να τους δώσω να καταλάβουν τι εννοώ, εντάξει. Αλλά πιστεύω επίσης ότι δεν είμαι και άσχετος στις εξηγήσεις, συγγραφέας είμαι και κατά τεκμήριο καλός στις προφορικές και γραπτές και γενικά στις λεκτικές εξηγήσεις. Επομένως πρέπει οπωσδήποτε να συμβαίνει και κάτι άλλο εδώ.

ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ

Ψάχνοντας μανιωδώς επί δεκαετίες γι’ αυτό το «κάτι άλλο» το  μυαλό μου ήρθε και ακούμπησε σε μια πιθανή αιτία.

Ο λόγος που κάνει τη θεωρία μου δυσεξήγητη και δυσκολοχώνευτη είναι ότι στηρίζεται στη δράση της ενέργειας, μια υπόθεση απείρως συνηθισμένη και μπανάλ, αλλά και κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι είτε αγνοούν παντελώς τις πραγματικές δυνατότητες στη δράση της ενέργειας. (Έχω εμπλακεί σε άπειρες διενέξεις με πολλούς «φιλοσόφους» γι αυτά τα θέματα στο σάϊτ της ελληνικής φιλοσοφίας) και μπορώ να γνωρίζω πολύ καλά,  ότι οι περισσότεροι, είτε απλά δεν τις πιστεύουν (δεν πιστεύουν σε κάτι αθώρητο και αθόρυβο και παντελώς άγνωστο δηλαδή, για όλα μας τα αισθητήρια) και πως είναι δυνατόν να πιστέψουν μετά  και στις εξηγήσεις που τους δίνεις για μια τόσο δυσκολοχώνευτη υπόθεση όπως είναι η δημιουργία και η ερμηνεία των ονείρων, χρησιμοποιώντας ως βάση μια τόσο δυσκολοχώνευτη πραγματική δύναμη ή δυνατότητα, την ενέργεια;

Διπλό εμπόδιο δηλαδή: να προσπαθείς να εξηγήσεις ένα τόσο στριφνό θέμα, όπως η δημιουργία και ερμηνεία των ονείρων,  χρησιμοποιώντας μια τόσο στριφνή και άγνωστη εν πολλοίς δύναμη ή δυνατότητα, την ενέργεια.

Τρέχα γύρευε δηλαδή!...

ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ; (τριπλό εμπόδιο)

Υπάρχει και μια ακόμη δύσκολη παράμετρος, ποιος είμαι εγώ  πρώτα πρώτα; Ποιο είναι το κύρος μου και τα εχέγγυα που έχει αυτό, γιατί εγώ δεν είμαι σπουδαγμένος ψυχολόγος, ούτε έχω καμιά επίσημη σχέση απολύτως με αυτά τα θέματα.  

Εγώ είμαι απλά ένας συγγραφέας σπουδαγμένος ηλεκτρονικός και καλός μάλιστα, αφού ήμουν ο μόνος στη σειρά μου που πήρα πτυχίο και με πολύ καλό βαθμό μάλιστα και μπορώ να πω ότι κατέχω πολύ καλά τη θεωρία της ενέργειας, αν και η σχολή που έβγαλα τελικά ήταν η Σ.Ε.Τ. ΤΗΛ (Σχολή Εκπαίδευσης Τεχνητών Τηλεπικοινωνίας), η καλύτερη ηλεκτρονική σχολή εκείνο τον καιρό στην Ελλάδα, αλλά μια στρατιωτική Σχολή παρ’ όλ’ αυτά. Tην ίδια θεωρία την έχω περάσει και από μιαν άλλη σχολή στην Αμερική, από την αμερικάνικη ΣΕΤΤΗΛ δηλαδή,  στο Fort Mοnmouth USA, το 1968.

Η ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΟΥ

Κι εδώ έφτασα σε ένα σημείο (στην έλλειψη σχετικών σπουδών) που μου κάνει κλικ, αλλά εγώ είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι δεν θα κάνω πίσω ποτέ κι ούτε μπορώ να πάψω να διεκδικώ ένα δίκαιο που πιστεύω ότι μου ανήκει οπωσδήποτε, αφού πιστεύω πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι αναλύσεις μου είναι σωστές, ολόσωστες και δεν αναγνωρίζω κανένα άλλο δίκαιο πάνω από αυτό ποτέ και από πουθενά.

Με δυο λόγια, εγώ πιστεύω απόλυτα ότι οι αναλύσεις που προτείνω πρέπει να καταρριφθούν μόνο αν είναι λανθασμένες και απολύτως ποτέ για κανέναν άλλον λόγο απολύτως και μέχρι τώρα κανείς δε έχει βγάλει λανθασμένες αυτές μου τις αναλύσεις. Αντιθέτως μάλιστα πολλοί και καλοί επιστήμονες είναι που τις κατάλαβαν και τις δέχτηκαν.

Για να αναφέρω πρώτον τον κύριο Χρήστο Δούμτση ιατρό παθολόγο στην Έδεσσα που έχει καταβάλει πολλές, αν και ανευόδοτες μέχρι σήμερα προσπάθειες για την κατευόδωση του έργου μου στο οποίο ειλικρινά πιστεύει με ζήλο.

Ως δεύτερο με θετική στάση και γνώμη για τις θεωρίες μου αυτές μπορώ να αναφέρω οπωσδήποτε τον κύριο Γαβριήλ Πεντζίκη, πολύ γνωστό συγγραφέα από τη Θεσσαλονίκη που με κάλεσε στο σπίτι του στη Θεσσαλονίκη και έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τα γραπτά μου, με  κράτησε στο σπίτι του να τα διαβάζω επειδή όπως μου είπε ήταν πολύ γέρος και δεν έβλεπε πια να τα διαβάσει και κάλεσε ο ίδιος γυναίκα μου στο τηλέφωνο να την παρακαλέσει να μείνω μαζί του ως αργά το βράδυ, ως το τελευταίο τρένο για την Έδεσσα.  Ξαφνικά όμως μας άφησε χρόνους πολύ γρήγορα κι αυτός και ούτε πρόλαβα να του δώσω το τελευταίο δώρο  που του είχα πάρει από τη Ρόδο, ένα ωραίο σφουγγάρι.

Υπάρχουν και ορισμένες αντιρρήσεις σε αυτές από διάφορους ψυχίατρους, αλλά κανείς δεν με έπεισε καθόλου απολύτως ότι είχε δίκαιο, αλλά θα τους αναφέρω λεπτομερώς.

ΝΙΚΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ

 Πρώτο αντιρρησία οφείλω να αναφέρω τον Νίκο Αγγελίδη έναν πολύ σοβαρό φίλο ψυχίατρο στον οποίο τις έδειξα και αντιμετώπισα φοβερές αντιρρήσεις αρχικά, περισσότερο επειδή φοβόταν, όπως μου ομολόγησε αργότερα μπροστά στην κάμερα, για το τι θα πουν οι άλλοι ψυχίατροι «πως δέχεσαι και πως μιλάς έτσι για τις θεωρίες ενός ανθρώπου για την ερμηνεία των ονείρων που δεν είναι σπουδαγμένος  ψυχολόγος;»

Άκου τώρα! Μια υπόθεση που φυσικά εγώ κατανοούσα οπωσδήποτε το λογικό της στήριγμα, αλλά και δεν το δεχόμουν καθόλου απολύτως.

ΥΠΑΝΑΧΩΡΗΣΗ

Οφείλω να αναφέρω επίσης όμως ότι στη συνέχεια αυτός δέχτηκε τις αναλύσεις μου και με μεγάλο ενθουσιασμό μάλιστα αφού μου έγραψε στη συνέχεια και κάτι θετικούς προλόγους σε ορισμένα έργα μου που δημοσίευσα από διάφορους εκδοτικούς οίκους. Και ιδίως τις δεχόταν οπωσδήποτε στις μεταξύ μας συζητήσεις. Μετά όμως αυτός πέθανε πολύ γρήγορα και έτσι έμεινε κι αυτή η υπόθεση στον αέρα.

Πάει κι ο Μάριος Μαρκίδης

Στη συνέχεια ήταν και  κύριος Μάριος Μαρκίδης, πολύ καλός ψυχίατρος και λογοτέχνης, που μου τον σύστησε ένας γνωστός μου εκδότης (.......) ως ειδήμονα. Αυτός είχε μια πολύ τεθλασμένη ανταπόκριση στα γραπτά μου που τα απέρριψε απερίφραστα στην αρχή σε ένα άρθρο του στην εφημερίδα Αυγή (στο οποίο του απάντησε ο Νίκος Αγγελίδης), ως τα γραπτά ενός άσχετου μη ειδήμονα (χωρίς καμία ουσιαστική ανταπόκριση στην ουσία των θεωριών μου δηλαδή), αλλά στη συνέχεια είχα μια πολύ ενδιαφέρουσα αλληλογραφία μαζί του όπου φαινόταν πολύ πιο δεκτικός στα γραπτά μου, αλλά αλίμονο τον χάσαμε τελικά κάπως πρόωρα κι αυτόν, κι εγώ έμεινα με την παρ’ ολίγο πλήρη γραπτή αποδοχή των γραπτών μου από έναν ειδήμονα.

Η σημασία της επικοινωνίας

Γιατί πρέπει να το ομολογήσω ότι καμία σημασία δεν έχει τι λέει ο κάθε συγγραφέας, όσο καλές φιλοσοφικές ιδέες κι αν πιστεύει ότι αναπτύσσει στα γραπτά του ο ίδιος, αποκλειστική και βαρύνουσα σημασία έχει τι ακριβώς μπορεί και εισπράττει ο κάθε αναγνώστης. Ο κάθε συγγραφέας δηλαδή δεν είναι μόνο υπεύθυνος για όσα λέει ο ίδιος αλλά κυρίως για όσα εισπράττουν (καταλαβαίνουν) οι αναγνώστες. Κι αυτό κυρίως οι αναγνώστες οφείλουν να το πούνε και να το ομολογήσουν.

Σημασία, τελικά δηλαδή, έχει η επικοινωνία.

ΟΙ ΚΡΙΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

Υπεύθυνοι για την επικοινωνία ιδιαίτερα των λογοτεχνικών κειμένων είναι οι κριτικοί λογοτεχνίας φυσικά.

Ήταν λοιπόν δύο πολύ καλοί κριτικοί λογοτεχνίας, (Χριστιανόπουλος, Κούρτοβικ), που ήταν κάθετα αντίθετοι με τις θεωρίες μου περί ονείρων αλλά για άλλους λόγους  (τυπικούς θα έλεγα εγώ) αφού και οι δύο αυτοί λάτρευαν τα λογοτεχνικά γραπτά μου και οι κριτικές τους για τον Συνδυασμό κυρίως ήταν διθυραμβικές και των δύο, αλλά με ήθελαν καθαρό λογοτέχνη και καθόλου απολύτως ερμηνευτή ονείρων ή οποιασδήποτε άλλης θεωρητικής ιδέας.

Με άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε δηλαδή.

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΣΦΥΡΙΔΗΣ

Μετά στον κύκλο των καλών κριτικών ήταν και ο κύριος Περικλής Σφυρίδης, στενός προσωπικός φίλος του κύριου Χριστιανόπουλου και με την ίδια αρνητική στάση και άποψη κι αυτός που δεν ανεχόταν καθόλου τα γραπτά μου για τα όνειρα. Όπως σε μια δεδομένη στιγμή και μετά από την πιο θερμή μου διάλεξη στη Θεσσαλονίκη, στο σύλλογο αποφοίτων της φιλοσοφικής χολής του Αριστοτέλειου πανεπιστημίου, που μου την έκανε  ο κύριος Χρίστος Τσολάκης, γνωστός φιλόσοφος και καθηγητής Ελληνικών, όταν βρέθηκε ο κύριος Σφυρίδης παρέα με τον κύριο Χριστιανόπουλο και δύο γυναίκες σε μια ταβέρνα απέναντι από τον κινηματογράφο όπου έκανα τη διάλεξη και με αντιμετώπισαν εχθρικά, (Πάλι το όνειρο; Αμάν πια αυτό το όνειρο!...) μιλώντας για τις θεωρίες που μόλις εγώ είχα αναπτύξει σε ένα πολύ πυκνό και ενθουσιώδες ακροατήριο, οι οποίοι τις είχαν αποδεχτεί θετικά και με ενθουσιασμό όπως μου είπε  κύριος Τσολάκης ο ίδιος αργότερα σε μια διάλεξη που μας έδωσε στην Έδεσσα!... Λόγια όμως!.. Έπεα πτερόεντα!...

Για να μην αναφέρω εδώ ότι πολύ γρήγορα πέθανε και ο κύριος Τσολάκης και τον χάσαμε κι αυτόν!...

ΤΟ ΑΦΙEΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΡΤ

Ώσπου κύλισε ο καιρός και κατέφθασε στην Έδεσσα ο κύριος Σφυρίδης με ένα συνεργείο της ΕΡΤ και τον καλό σκηνοθέτη Τάσο Ψαρρά, να μου κάνουν ένα ντοκιμαντέρ αφιέρωμα, ως λογοτέχνη της Έδεσσας, ενώ εγώ  άλλα κύπελλα ονειρευόμουν.

Οι φίλοι της θεωρίας

Ομιλητές σε αυτό το αφιέρωμα ήταν δύο πολλοί καλοί φίλοι της θεωρίας μου (Σαμαντάς, Φυσικός Μ.Ε. και λυκειάρχης, Ευαγγελίδης, πρόεδρος βιβλιόφιλων Έδεσσας) και το αφιέρωμα αυτό βγήκε για πρώτη φορά επιτέλους με πυκνές αναφορές στη θεωρία των ονείρων, που μέχρι εκείνη τη στιγμή ελάχιστα σχόλια είχαν γίνει από άλλους σε οποιοδήποτε έντυπο γι αυτήν.

Ο ενθουσιώδης Χρήστος Σαμαντάς ιδιαίτερα πιστός φίλος της  θεωρίας μου, (που με ακολουθούσε παντού στις περισσότερες  διαλέξεις μου) ήταν εξαιρετικά ενθουσιώδης και κάτι καταφέραμε να βγει προς τα έξω επιτέλους.

Απρόοπτο τέλος κι εδώ

Πολύ γρήγορα όμως ο κριτικός και καλός πεζογράφος κύριος Περικλής Σφυρίδης μου είπε ότι η ηλικιωμένη γυναίκα του διαγνώστηκε με προχωρημένο καρκίνο κι ότι είναι στα τελευταία της και υπέφερε πολύ και πλέον ο ίδιος είναι πολύ στενοχωρημένος και δεν είναι καθόλου ανοιχτός για λογοτεχνικά θέματα ή για οτιδήποτε άλλο παρόμοιο.

Πάει κι αυτό!...

 Το όνειρο τελικά

Τι ακριβώς όμως επαγγέλλεται η θεωρία μου τελικά ότι κάνει το όνειρο;

Θα το αναφέρω εδώ σε μια τελική και αναλυτική πλήρη φορά. Στο όνειρο η ψυχή μας αναπαριστά με εξαιρετική χωροχρονική και συναισθηματική ακρίβεια κάποιο πρόσφατο αρχικό συμβάν, (από την περασμένη μέρα το μακράν συνηθέστερο) που είχε διαφύγει την ακριβή αρχική μας ψυχική ανταπόκριση. Κάτι που μας είχε συμβεί πραγματικά δηλαδή στην πρόσφατη πραγματικότητα, αλλά είχε διαφύγει την προσοχή μας.

Αυτό δεν το ανέχεται καθόλου η ψυχή μας: να συμβεί κάτι στην πραγματικότητα γύρω της, αλλά αυτή να αποτύχει να το δει με ακρίβεια στο χώρο (που), στο χρόνο (πότε) και πως ένιωσε η ψυχή μας στη συγκεκριμένη περίπτωση (συναίσθημα) να ανταποκριθεί δηλαδή σε κάποιο ενεργειακό ερέθισμα, στο που, στο πότε, στο πως και γιατί ακριβώς.

Που, πότε, πως και γιατί ακριβώς;

Και αυτό ακριβώς προσπαθεί να ξανακερδίσει με κάθε λεπτομέρεια η ψυχή μας στο όνειρο, την τελική ακριβή ανταπόκρισή της σε κάποιο αρχικό ενεργειακό ερέθισμα, έστω και αναπαριστώντας την περίπλοκη συχνά αρχική κατάσταση με βολικά ψυχικά σύμβολα.

Αυτό το σημείο είναι εξαιρετικά δύσκολο να το καταπιεί ο καθένας και κατανοούμε ακριβώς τώρα τη δυσκολία κατανόησης του θέματος. Πως και γιατί η ψυχή μας δηλαδή μπορεί και αναπαριστά οπωσδήποτε και συμβολικά μάλιστα μια πρόσφατη πραγματική αρχική κατάσταση που συνέβη αλλά αυτή απέτυχε  ή απέφυγε να προσλάβει αρχικά στην πραγματικότητα.

Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΜΠΟΥΣΟΥΛΑΣ

Και η προφανής απάντηση για το πως καταφέρνει η ψυχή μας στα όνειρα να  παραστήσει με συμβολικό τρόπο τα πραγματικά αρχικά φαινόμενα είναι ότι η ψυχή μας στηρίζεται στα πραγματικά ενεργειακά δεδομένα για να μπορέσει να τα αναπαράγει και να τα αναπαραστήσει.  

Το λογικό παράδειγμα

Έχω ένα λογικό παράδειγμα που χρησιμοποιώ συνήθως: αν στην πραγματικότητα κινηθούν (ενέργεια) μπροστά μας ένα κόκκινο μήλο ανάμεσα σε δύο πράσινα και αποτύχουμε να τα δούμε καθαρά (επειδή ήταν σκοτάδι π.χ. ή επειδή κινήθηκαν με ταχύτητα κτλ) ή  αποφύγουμε να τα δούμε επειδή τα φοβηθήκαμε (π .χ. επειδή φοβηθήκαμε να μη μας πούνε ότι τα κλέψαμε η για οποιανδήποτε άλλη πιθανή ή απίθανη πραγματική αιτία) τότε θα τα δούμε αμέσως στο προσεχές μας όνειρο, αλλά με άλλη συμβολική εικόνα.  Θα δούμε π.χ. ένα κόκκινο ροδάκινο ανάμεσα σε δυο πράσινα να κινούνται μπροστά μας.

Στο όνειρο τα αντικείμενα θα είναι διαφορετικά (ροδάκινα στο όνειρο, αντί για μήλα που ήταν στην πραγματικότητα, λόγω του υποχρεωτικού ονειρικού συμβολισμού) αλλά θα είναι απολύτως παρόμοιες οι πραγματικές σχέσεις μεταξύ τους, θα είναι δηλαδή ένα κόκκινο αντικείμενο ανάμεσα σε δύο πράσινα οπωσδήποτε.

Η υποχρέωση

Είπαμε ότι για την ψυχή μας σημασία έχει να δούμε (βουλητικά) ακριβώς που, πότε, πως και γιατί συνέβη κάτι.

Η ψυχή μας οφείλει να αντιδρά βουλητικά ή αυτόματα οπωσδήποτε πάντα σε ότι συμβαίνει γύρω μας και εδώ γίνεται φανερή η τεράστια σημασία της ενέργειας στην οποία οφείλουμε πάντα να αντιδρούμε σωστά όλοι πάντα, στο που στο πότε στο πως και γιατί συμβαίνει κάτι, οτιδήποτε.

Η υποχρεωτική σωστή ανταπόκριση

Γι’ αυτό βλέπουμε τα όνειρα, για να ανταποκριθούμε σωστά τελικά οπωσδήποτε, έστω και μες στα ψεύτικα ονειρικά σύμβολα, αλλά με απολύτως πραγματικά σωστή ενέργεια, στο που, το πότε, το πώς και το γιατί.

Δηλαδή στο χώρο, στο χρόνο και στο συναίσθημα. Και ποτέ δεν γίνεται αλλιώς. Ποτέ απολύτως.-

  

Το παρόν κείμενο απεστάλη τις 12/01/2016 στα παρακάτω 10 άτομα που παρατίθενται εδώ αλφαβητικά:

1. Αγγέλης Κώστας

2. Ευαγγελίδης Δημήτρης

3. Κάμτσης Παναγιώτης

4. Νούρης Νίκος

5. Πρίμπας Γιώργος

6. Σαμαντάς Χρήστος

7. Σφυρίδης Περικλής

8. Σιώμος Γιώργος

9. Πρίμπας Γιώργος

10. Τουμανίδης Χρήστος

11. Τρυψιάνης Γρηγόρης

Σάκης Τότλης