Το παράδειγμα της Σουηδίας

Εκπαίδευση: «Κάν’ το όπως οι Σουηδοί» καλούν το υπ. Παιδείας οι εκδότες βιβλίου – Επιστροφή στο χαρτί 

Το παράδειγμα της Σουηδίας, που αποφάσισε να δώσει έμφαση στην αναλογική εκπαίδευση, έναντι της ψηφιακής, επιστρέφοντας στο «χαρτί και το μολύβι», παρουσιάζουν τα σωματεία Ελλήνων εκδοτών βιβλίου.

«Κάν’ το όπως η Σουηδία», καλούν το ελληνικό υπουργείο Παιδείας οι Έλληνες εκδότες βιβλίων, φέρνοντας το παράδειγμα της σκανδιναβικής χώρας που επιστρέφει στην «αναλογική εκπαίδευση», με χαρτί και μολύβι. Τα σωματεία εκδοτών θέτουν σε γνώση του υπουργείου Παιδείας και των υπεύθυνων της διδασκαλίας των μαθημάτων σε όλες τις βαθμίδες, τη νέα πολιτική της σουηδικής κυβέρνησης, η οποία βασίζεται σε τεκμηριωμένες επιστημονικές μελέτες.

Όπως ενημερώνουν, η βάση της πολιτικής αυτής είναι η ενίσχυση της ανάγνωσης από έντυπα βιβλία και όχι από ψηφιακά μέσα.  Η σουηδική κυβέρνηση «επενδύει σε περισσότερο χρόνο για διάβασμα και λιγότερο χρόνο στις οθόνες», διαβάζουμε στη σχετική ανταπόκριση από το σουηδικό υπουργείο Παιδείας. 

Βιβλίο αντί οθόνης

Το σουηδικό υπουργείο επικαλείται μελέτες που δείχνουν ότι τα περιβάλλοντα χωρίς οθόνες παρέχουν καλύτερες συνθήκες για τα παιδιά να αναπτύξουν σχέσεις, να συγκεντρωθούν και να μάθουν να διαβάζουν και να γράφουν. Τονίζει ότι είναι σημαντικό τα ψηφιακά βοηθήματα μάθησης να εισάγονται στη διδασκαλία μόνο σε μια ηλικία που ενθαρρύνουν και δεν εμποδίζουν τη μάθηση. Η χρήση τέτοιων βοηθημάτων πρέπει επομένως να εξετάζεται προσεκτικά.

Πρόκειται για στροφή 180 μοιρών, από μια χώρα πρωτοπόρο στο ψηφιακό σχολείο, που σχεδόν είχε σχεδόν καταργήσει το χαρτί, αντικαθιστώντας το με τάμπλετ και ψηφιακά βιβλία. Μετά από σχεδόν δέκα χρόνια εφαρμογής της «ψηφιοποίησης» στην εκπαίδευση, οι Σουηδοί αντιλήφθηκαν ότι οι επιδόσεις των μαθητών στην ανάγνωση, στις εξετάσεις Pisa, επιδεινώθηκαν αισθητά. Γι’αυτό αναθεώρησαν την πολιτική τους, επιστρέφοντας στην αναλογική εκπαίδευση. Μάλιστα, η σουηδική κυβέρνηση αποφάσισε να μην προχωρήσει με την πρόταση του Εθνικού Οργανισμού Εκπαίδευσης για την ψηφιακή στρατηγική. Η στρατηγική τέθηκε σε διαβούλευση και δέχθηκε κριτική από νευροεπιστήμονες και παιδίατρους.

 Να ενισχυθεί η «αναλογική εκπαίδευση»

Τα πέντε μεγάλα ελληνικά εκδοτικά σωματεία, η Ένωση Ελληνικού Βιβλίου, οι Σύνδεσμοι Εκδοτών Βιβλίου Αθηνών και Βόρειας Ελλάδας, ο Ανεξάρτητος Σύλλογος Εκδοτών Βιβλίου και ο Σύνδεσμος Εκδοτών Επιστημονικού Βιβλίου υψώνουν και τη δική τους φωνή υπέρ της «αναλογικής παιδείας».

Οι Έλληνες εκδότες παραπέμπουν στις δηλώσεις της υπουργού Παιδείας της Σουηδίας, Λότα Έλκχομ: «Οι καλύτερες συνθήκες για την ανάπτυξη βασικών δεξιοτήτων ανάγνωσης και γραφής είναι σε αναλογικά περιβάλλοντα και με τη χρήση αναλογικών εργαλείων. Γι’ αυτό είναι σημαντικό οι μαθητές να εργάζονται με στυλό και χαρτί και, όχι λιγότερο σημαντικό, να έχουν πρόσβαση σε σχολικά βιβλία και στελεχωμένες σχολικές βιβλιοθήκες».

Στην Ελλάδα οι σχολικές βιβλιοθήκες υπάρχουν μεν ως θεσμός στο εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά συνήθως απαξιώνονται, υπολειτουργούν ή δεν λειτουργούν καν.

O πρόεδρος της ΕΝΕΛΒΙ Κώστας Δαρδανός έχει ασχοληθεί εκτενώς με το θέμα των σχολικών βιβλιοθηκών, ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα του Γιώργου Δαρδανού, των εκδόσεων Gutenberg – ο οποίος υπήρξε πρωτοπόρος στις προσπάθειες στήριξης του θεσμού. Μας λέει ότι η σχολική βιβλιοθήκη δεν σημαίνει απλώς λίγα ράφια με βιβλία, αλλά προϋποθέτει εκτός από έναν οργανωμένο και λειτουργικό φυσικό χώρο, την ύπαρξη βιβλιοθηκονόμου και την οργανική ένταξη του βιβλίου, που έχουμε μάθει να αποκαλούμε «εξωσχολικό», στην καθημερινότητα του σχολείου, στη μαθησιακή διαδικασία. 

Σχολικές βιβλιοθήκες σε αχρηστία

Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ στα τέλη της δεκαετίας του ’90 ιδρύθηκαν ή εμπλουτίστηκαν περίπου 500 βιβλιοθήκες στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όταν απολύθηκαν οι βιβλιοθηκονόμοι που τις λειτουργούσαν, σταδιακά υποβαθμίστηκαν και τέθηκαν σε αχρηστία. «Στις περισσότερες από αυτές τις βιβλιοθήκες, τα βιβλία είναι σήμερα καταχωνιασμένα σε αίθουσες με σπασμένα θρανία και παλιούς υπολογιστές», μας λέει ο πρόεδρος της ΕΝΕΛΒΙ.

Ο κ. Δαρδανός, παραπέμπει στην έρευνα του ΟΣΔΕΛ για την ανάγνωση και το βιβλίο, η οποία δείχνει ότι οι βιβλιοθήκες είναι πηγή πλούτου για μια κοινωνία – όχι μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά. Αποδεικνύεται στατιστικά ότι οι Έλληνες αναγνώστες, όσοι έχουν επαφή με το βιβλίο από μικρή ηλικία και αποκτούν πολιτισμικό κεφάλαιο,  έχουν περισσότερες πιθανότητες να ανήκουν στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα και να έχουν υψηλότερο εισόδημα από ό,τι οι μη αναγνώστες.

Έρωτας με το βιβλίο

«Πώς θα εκθέσουμε το σύνολο των παιδιών στην ανάγνωση; Μόνο αν ενταχθούν οι σχολικές βιβλιοθήκες στο εκπαιδευτικό σύστημα. Να μην παπαγαλίζει το παιδί το ένα και μοναδικό βιβλίο, αλλά να εκτίθεται στην έρευνα. Βιβλιοθήκη σημαίνει έρευνα. Αγαπάς το βιβλίο όταν γνωρίζεις πράγματα που δεν ήξερες, για τον εαυτό σου και για τον κόσμο. Όπως όταν γνωρίζει κάποιος τον έρωτα στη ζωή, μετά θέλει να συνεχίσει να ερωτεύεται. Όταν γνωρίζει κανείς το βιβλίο από τη σωστή πλευρά, όχι ως καταναγκαστική επιβολή του κράτους για να παπαγαλίσεις και να γράψεις (στις εξετάσεις), είναι σαν να γνωρίζει το έτερον ήμισυ. Όποιος ερωτεύεται την ανάγνωση γίνεται πλουσιότερος. Μας ενδιαφέρει αυτό; Το θέλουμε; Και επιπλέον δεν μαθαίνει κανείς να διαβάζει από την οθόνη. Μαθαίνει από το χαρτί», λέει παθιασμένα ο πρόεδρος της ΕΝΕΛΒΙ.

Το παράδειγμα της Σουηδίας

Οι Έλληνες εκδότες βιβλίου θεωρούν το δίδαγμα των σουηδικών σχολείων κομβικό. «Όταν μια χώρα πρωτοπόρος στην τεχνολογία,  έχει κάνει το πείραμα και έχει καταλήξει ότι το χαρτί υπερτερεί της οθόνης, πρέπει να μας προβληματίσει. Πήγε κάποιος στη στροφή του δρόμου και μας είπε ότι υπάρχει γκρεμός. Εμείς θα συνεχίσουμε να οδεύουμε προς τα εκεί;», ρωτάει ο κ. Δαρδανός.

Προειδοποιεί ότι η στροφή στο ψηφιακό βιβλίο, όπως προβλέπεται και στα νέα εκπαιδευτικά προγράμματα, δεν βοηθάει τη μάθηση. «Τα νέα σχολικά βιβλία που σχεδιάζονται και βρίσκονται σε στάδιο διόρθωσης, έχουν ως επίκεντρο την οθόνη.

Το μεγαλύτερο μέρος τους είναι ψηφιακό. Βιβλία πρώτης δημοτικού είναι γεμάτα QR code και ζητάνε από το παιδί να τα σκανάρει με το κινητό», μας λέει ο κ. Δαρδανός.

Όπως μας λέει, υπάρχουν πολλές διεθνείς  μελέτες από νευροεπιστήμονες, γλωσσολόγους και άλλους ειδικούς, που δείχνουν ότι το χαρτί είναι το πιο φιλικό μέσο για τη γνώση. Σε μελέτη που γίνεται τα τελευταία δέκα χρόνια σε 25.000 φοιτητές σε 33 χώρες, πάνω από το 80% προτιμούν το έντυπο βιβλίο. «Το ηλεκτρονικό βιβλίο έχει αρετές, που έχουν να κάνουν με τη γρήγορη εύρεση, τη φορητότητα. Όμως δεν έχουν πάντα σχέση με τη μάθηση και την παιδεία», συμπληρώνει ο εκδότης.

Η ανάγνωση είναι εισιτήριο για την ελευθερία

Οι Έλληνες εκδότες έχουν έρθει σε επαφή με τον υπουργό Παιδείας Κυριάκο Πιερρακάκη, ο οποίος όπως μας λένε ήταν θετικός στα αιτήματά τους για το θέμα των σχολικών βιβλιοθηκών και δεσμεύθηκε ότι θα βρεθεί χρηματοδότηση μέσω ΕΣΠΑ για την ενίσχυσή τους και κυρίως για τη στελέχωσή τους με βιβλιοθηκονόμους.

«Ο υπουργός μας είπε ότι τον διαμόρφωσε ένας φωτισμένος καθηγητής που ήταν υπεύθυνος της σχολικής βιβλιοθήκης. Γι’αυτό θεωρώ ότι κατανόησε αυτό που του είπαμε. Ότι το έντυπο βιβλίο είναι αναπτυξιακό μέτρο πρέπει το συντομότερο να ενταχθούν ο σχολικές βιβλιοθήκες στην εκπαιδευτική διαδικασία. Όσο νωρίτερα γνωρίσει το παιδί τον έρωτα με το βιβλίο, τόσο πιο αυτόνομο, αυτάρκες και ενδυναμωμένο είναι. Το εκπαιδευτικό σύστημα σε διαδάσκει να μισείς το βιβλίο και να το καις στο τέλος του έτους. Το διαβάζεις «για να…». Ενώ η ανάγνωση είναι αυταξία, είναι εισιτήριο για την ελευθερία. Σου ανοίγει άπειρους κόσμους. Ελεύθερος είναι αυτός που μπορεί να οραματιστεί τον εαυτό του», καταλήγει ο πρόεδρος της ΕΝΕΛΒΙ.

Πηγή: https://www.in.gr/2025/02/19/greece/ekpaideysi-kanto-opos-oi-souidoi-kaloun-yp-paideias-oi-ekdotes-vivliou-epistrofi-sto-xarti/

 

Από την χθεσινή εκδήλωση

Μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση πραγματοποιήθηκε χθες στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου με την παρουσίαση του μυθιστορήματος του Mario Morati με τον τίτλο "Η εκδίκηση του Αλέξανδρου". 

Την εκδήλωση συντόνισε η Γραμματέας του Συλλόγου Δέσποινα Τσεχελίδου και για το βιβλίο μίλησαν ο Πρόεδρος του Συλλόγου Τρύφων Ούρδας και ο συγγραφέας.

Η συζήτηση που ακολούθησε και στην οποία πήραν μέρος πολλές/πολλοί από τους βιβλιόφιλους που παραβρέθηκαν αποκάλυψε και ξεκαθάρισε αρκετά σημεία από την πλοκή του μυθιστορήματος, αλλά και της εξιστόρησης από τον συγγραφέα για το πώς γράφτηκε το βιβλίο. 

Ήταν μια πολύ "ζεστή" και ευχάριστη βραδιά, παρά το τσουχτερό κρύο που υπήρχε έξω, μια ακόμη επιτυχημένη εκδήλωση του Συλλόγου "Βιβλιόφιλοι Έδεσσας".

 

 

Βιβλιοπαρουσίαση

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Το Δ.Σ. του Συλλόγου «Βιβλιόφιλοι Έδεσσας»

σας προσκαλεί

την Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2025 και ώρα 06.30΄μμ

στην αίθουσα του Πολιτιστικού του Δήμου Έδεσσας (Περιοχή Βαρόσι), στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου: 

«Η εκδίκηση του Αλέξανδρου»

του Mario Morati.

Για το βιβλίο θα μιλήσει ο Πρόεδρος του Συλλόγου Τρύφων Ούρδας

Συντονίζει η Γραμματέας του Δ.Σ. του Συλλόγου Δέσποινα Τσεχελίδου.

Την εκδήλωση θα πλαισιώσουν σπουδαστές

του Νέου Ωδείου Έδεσσας με μουσικά κομμάτια.

 Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Τρύφων Ούρδας

 

Η εκδίκηση του Αλέξανδρου

Η τυχαία ανεύρεση μιας ταμπακιέρας μ' έναν κρυμμένο χάρτη, θα γίνει αφορμή για τον αμερικανό γόη Γουίλμπουρ Σμιθ να ξεκινήσει ένα ταξίδι αναζήτησης, που θα τον φέρει από το Μιλγουόκι της Αμερικής στη Βέροια και πίσω στα χρόνια της γερμανικής κατοχής. Κατά τη διάρκεια της αναζήτησης αυτής και καθώς το νήμα της ιστορίας ξετυλίγεται, η ταμπακιέρα γίνεται όχημα μνήμης φέρνοντας στο φως πρόσωπα και γεγονότα του παρελθόντος τα οποία θα τον οδηγήσουν στην ανεύρεση ενός εντυπωσιακού σπαθιού. Και θα φτάσει στα άκρα για να καρπωθεί το εύρημά του. Θα έχει άραγε σχέση τούτο το σπαθί με τον τάφο του Μακεδόνα στρατηλάτη, Αλέξανδρου; Θα επιβεβαιωθεί τελικά η τρομερή πρόρρηση για όλους όσους καρπώνονται τέτοιους θησαυρούς; Το βιβλίο, βασισμένο σε πραγματολογικά ιστορικά στοιχεία, πλάθει έναν μύθο, όπου ο χρόνος, αδυσώπητος, κριτής θα υφάνει το δικό του ιστό, αποκαλύπτοντας οδυνηρές αλήθειες και οδηγώντας σε μια λύτρωση που έρχεται με βαρύ τίμημα.

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Βιβλιοπαρουσίαση 19-1-2025

Από την χθεσινή παρουσίαση του παιδικού βιβλίου: "Η συνταγή της γιαγιάς".

Από δεξιά ο Πρόεδρος του Συλλόγου Τρ. Ούρδας, το μέλος του ΔΣ Γεωργία Βλάχα που μίλησε για το βιβλίο, η Γραμματέας του Συλλόγου Δέσπ. Τσεχελίδου, συντονίστρια της εκδήλωσης και η συγγραφέας του βιβλίου Αφρούλα Μπερέα.

 

Κοπή βασιλόπιτας 15-1-2025

 

Βασιλόπιτα

Κάπως καθυστερημένα, πάντως καταφέραμε να κόψουμε την βασιλόπιτά μας. Το φλουρί έτυχε στο κομμάτι του Συλλόγου! Καλό σημάδι αυτό...

Βιβλιοπαρουσίαση 19-1-2025

 "Βιβλιόφιλοι Έδεσσας"

Βιβλιοπαρουσίαση στο Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Έδεσσας (περιοχή Βαρόσι) την Κυριακή 19-1-2025 και ώρα 12.30΄ το μεσημέρι.

Χρονογράφημα Τρ. Ούρδα

Πρωτοχρονιάτικος επισκέπτης 

Δωροθιώτης, ο γέρο-Περικλής, διακρινόταν για τον εύθυμο χαρακτήρα του. Γράμματα πολλά δεν ήξερε. Ήξερε, όμως, καλά να φτιάχνει δικές του προσωπικές ιστορίες και να τις παρουσιάζει μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο. Όταν τις άκουγες στο τέλος θα σ’ έκαναν να γελάσεις αλλά και να προβληματιστείς για το βαθύτερο νόημα τους. Ό ίδιος, βέβαια, όταν τις έλεγε δε γελούσε ποτέ.

Μια μέρα, λοιπόν, του Γενάρη, εγώ παιδί τότε, τον πέτυχα στο κουρείο «η Σεβίλλη» του Γιορδάνη του χωριανού μας. Καθισμένος αναπαυτικά στην πολυθρόνα του καταστήματος δεχόταν τις περιποιήσεις του κουρέα, πάντα με τα μάτια κλειστά για να μη βλέπει απέναντι τον καθρέφτη. Κάπου κάπου ακουγόταν και ν’ αναπνέει βαθιά, σίγουρα λόγω του ύπνου που ερχόταν κι έφευγε στο κεφάλι του ανάλογα με τα ενοχλήματα που του έκαναν το ξυράφι και το ψαλίδι. Και πριν ακόμα τελειώσουν οι τελευταίες ψαλιδιές και ξυραφιές του κουρέα, κι όταν ο ίδιος φυσικά σταμάτησε να πηγαινοέρχεται στους «λουλουδένιους μπαχτσέδες» του ύπνου, πολύ σοβαρός, άρχισε να μονολογεί και να λέει :

«Τι να σας πω ρε παιδιά. Κάθε βράδυ που τελειώνει η χρονιά  έχουμε τα ίδια και τα ίδια. Δεν μπορώ να καταλάβω τι τέλος πάντων συμβαίνει! Και να σκεφτείς, πάντα έπαιρνα και παίρνω μέτρα. Ακόμα από τότε που ζούσε η γριά μου φυλαγόμασταν απ’ αυτόν. Όμως, αυτός πάλι μας έβρισκε κι έτσι τσουπ τον φορτωνόμασταν, θέλαμε δε θέλαμε. Μας ξεγελούσε ο αφιλότιμος. Τζάμπα οι προσπάθειες. Αλλά ξαναλέω. Πώς γίνεται να μας βρίσκει με τις πόρτες και τα παράθυρα, όλα μανταλωμένα; Κι όχι μόνο όλα κλειδωμένα, αλλά και με σβησμένη τη λάμπα για να μη μας γνωρίσει. Αλλά πού;  Δε θυμάμαι να υπήρξε χρονιά που να μην μας βρει. Και δώστου κάθε χρόνο να στρογγυλοκάθεται στην πλάτη μας, κι όλο να βαρύνει τους ώμους. Τελικά νομίζω «ότι ότι», κάποια μέρα, και πολύ σύντομα μάλιστα, θα μας χώσει στη γη σαν παλούκια στους φράχτες..!»

Εδώ ο γέρος σταμάτησε για λίγο τον μονόλογο κι αφού ξεροκατάπιε κανά-δύο φορές με δυνατό βήξιμο, γύρισε προς το μέρος μου για να μου μιλήσει, αψηφώντας το επικίνδυνο ψαλίδι του μπαρμπέρη.

«Βρε παλληκάρι μου», μου λέει. «Κοίταξε την πλάτη μου. Κοίταξε πως γέρνει η κακομοίρα. Σηκώνεται τόσο βάρος; Κάθε χρόνο τόσο φορτίο; Κι αυτός ο Θεός δεν λέει λίγο να μας λυπηθεί!» «Εσύ», μου λέει, «δε βλέπω να έχεις κανένα βάρος στην πλάτη σου. Μπράβο, πώς τα κατάφερες και δεν σου φορτώνεται ο αχόρταγος; Τι στο καλό, δεν περνάει απ’ τη γειτονιά σας; Κάθε χρόνο μόνο στη δικιά μας έρχεται..!»

Γεμάτος απορία μ’ όλα όσα έλεγε ο γέρο-Περικλής, τον άκουγα χωρίς να μπορώ να αρθρώσω λέξη και να ρωτήσω για ποιον τέλος πάντων μιλάει. Όμως, μέσα μου ο φτωχός έκανα τη σκέψη, πως σίγουρα θα αναφέρεται σε κανέναν κλέφτη, που κάθε φορά το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, κρυφά μπαίνει στο σπίτι του και του κλέβει πράγματα.

«Αλλά φέτος», συνέχισε ο γέρος, κοιτάζοντας αυτήν τη φορά τον κουρέα που μειδιούσε κάτω απ’ το λεπτό μουστάκι του αλλά και λίγο κι εμένα με την άκρη του ματιού του, «φέτος το είχα δηλώσει πως θ’ άλλαζα. Δε γίνεται είπα κάθε χρόνο να μας ξεγελάει και να μπαίνει στο σπίτι μου, ο κύριος «απροσκάλεστος». Ορκίστηκα να του κόψω τον βήχα. Πήρα λοιπόν τα μέτρα μου. Άλλαξα πόρτες παράθυρα κι έβαλα αυτήν τη μάρκα, να δεις πώς την λένε…

«Κόπλαντ», πετάχτηκε κι είπε θριαμβευτικά ο Γιορδάνης, λες και βρήκε την απάντηση σε διαγωνισμό ερωτήσεων!

«Απ’ αυτό», λέει ο γέρος. «Τι να σας πω, η εφαρμογή τους άριστη και μερακλήδες τα μαστόρια που τα πέρασαν. Πίστεψα ότι μ’ αυτά καμιά τρύπα δε θα έμενε ακάλυπτη. Γι’ αυτό και φέτος χάρηκα, πως δεν θα με βρει ο μπαμπέσης κι ότι θα του την έσκαγα! Ταίριαξα ακόμα κι από πάνω τη σκεπή μου για να είμαι σίγουρος, μήπως βρει κανα-κεραμίδι σπασμένο κι έρθει απ’ τον ουρανό, απ’ εκεί δηλαδή που δεν τον περιμένεις! Κι αφού σιγουρεύτηκα κι απ’ αυτήν την πλευρά, έ τώρα είπα! Το βράδυ εκείνο που θα προσπαθήσει να μπει ο ξεδιάντροπος, εγώ θα είμαι κλεισμένος καλά μέσα στο καμαράκι μου κι αυτός άντε να με βρει. Με τόση προφύλαξη, μόνο θα πηγαινοέρχεται έξω απ’ το σπίτι μου, αναζητώντας τρόπο να με πλησιάσει και να μου φορτωθεί. Όμως, μετά από δύο-τρεις προσπάθειες να μπει μέσα, θα καταλάβει πως αυτό είναι αδύνατο κι έτσι θα βαρεθεί και θα φύγει. Επιτέλους! Μια χρονιά θα τον νικήσω και δεν θα τον έχω να κοκορεύεται στο σβέρκο μου, τάχα πως είναι πολύ δυνατός, πως μπαίνει στα σπίτια όλων, θέλουν δε θέλουν αυτοί και πως κάνει τους γέρους να τον τρέμουν. Για να μη σας πολυλογώ φέτος είπα δε θα μπει στο σπίτι μου κι ότι θα κοιμηθώ ήσυχος σαν πουλάκι, ενώ το πρωί θα ξυπνήσω ίδιος, όπως ακριβώς έπεσα για ύπνο την προηγούμενη μέρα…

«Ε! μπάρμπα», του φώναξε ο κουρέας, διακόπτοντας τον μονόλογο του, «το κούρεμα τελείωσε».

Μ’ ένα «καλά» ο γέρο Περικλής, σηκώθηκε απ’ την πολυθρόνα, έβαλε τη μάλλινη τραγιάσκα στο κεφάλι, που όλη την ώρα την κρατούσε στα χέρια του και ξανακάθισε τώρα δίπλα μου πάνω σε μια ψάθινη καρέκλα.

«Λοιπόν», συνέχισε να λέει σ’ εμένα που τον άκουγα μ’ ανοικτό το στόμα και χωρίς να καταλαβαίνω τίποτα απ’ αυτά. «Λοιπόν, παιδάκι μου και φέτος ό,τι κι αν έκανα πάει χαμένο. Πάλι με τον φίλο πιάστηκα κορόιδο κι όσα πράγματα κι αν έκανα πάλι μπήκε σπίτι μου ο μάγκας. Αχ!» αναστέναξε, χτυπώντας με τα χέρια τους μηρούς του. «Αχ! όλα τα φταίει εκείνος ο μάστορας που επισκεύασε τη σκεπή και το ταβάνι στο σπίτι. Τάχα μου έκανε καλή δουλειά που σας έλεγα. Τίποτα. Όσο κι αν τον συμβούλεψα να προσέξει, αυτός πάλι έκανε λάθος κι άφησε κάποιες τρύπες στο ταβάνι και στη σκεπή!

Βρήκε έτσι την ευκαιρία ο άτιμος και το βράδυ τρύπωσε απ’ αυτές μέσα στο καμαράκι. Έπειτα, χωρίς να τον καταλάβω, ήρθε σιγά σιγά στο κρεβάτι και κάθισε στην πλάτη μου, ακριβώς την ώρα που μ’ έπαιρνε ο ύπνος. Κι αφού μπήκε μέσα, άντε τώρα να τον διώξεις. Μη μπορώντας, λοιπόν, να κάνω διαφορετικά, σηκώθηκα και με μισή καρδιά του είπα καλωσόρισες! Άναψα τη λάμπα και του έδειξα να κάτσει στο τραπέζι, ώστε και φέτος να γιορτάσουμε τον ερχομό του. Έβγαλα το ρακί απ’ το ντουλάπι, έπιασα δύο ποτήρια, για μένα και του λόγου του, τα τσουγκρίσαμε και ήπιαμε στην υγειά μας. Αφού κατεβάσαμε τα ποτηράκια, εδώ που τα λέμε ήρθαμε λίγο και στο τσακίρ κέφι, ο παλληκαράς μου είπε: Τώρα φεύγω, πρέπει να πάω και σ’ άλλους που με περιμένουν να κάτσω πάνω στην πλάτη τους! Του άνοιξα την πόρτα και τώρα σαν κύριος βγήκε απ’ το σπίτι τρέχοντας. Εγώ, όμως, τί να πω! Αισθάνθηκα το βάρος του στους ώμους μου, γι’ αυτό και πέρασε απ’ το μυαλό μου να τον βρίσω. Αλλά δεν το έκανα επειδή φοβήθηκα, μήπως ξαναγυρίσει και μ’ αφήσει επιπλέον φορτίο. Ωστόσο, από μέσα μου του παρήγγειλα: Του χρόνου αν με βρεις να μου γράψεις…»

-Και τώρα ρε μπάρμπα, του λέει ο κουρέας ο Γιορδάνης, για να έχουμε καλό ερώτημα, πόσων χρονών είσαι;

-Άστα, του λέει ο γέρος. Με τη φετινή του επίσκεψη που σας είπα, ογδόντα… Τι τα θες τα φάγαμε τα ψωμιά μας..!

Κόντεψα να πέσω απ’ την καρέκλα που καθόμουνα, όταν επιτέλους κατάλαβα ποιος ήταν ο δυσάρεστος επισκέπτης του γέρου στο σπίτι του κάθε βράδυ της Πρωτοχρονιάς. Ο επισκέπτης που έκανε πως δεν τον ήθελε και φυλάγονταν από αυτόν ήταν ο χρόνος!

Όπως όλοι οι άνθρωποι, έτσι κι αυτός γνώριζε ότι την «επίσκεψη» του κανείς δεν μπορεί να την αποφύγει, ό,τι και να κάνει, όπου και να βρίσκεται, όσο και να κρύβεται. Τον χρόνο όλοι τον φορτώνονται. Πιστεύω, όμως, ότι μέσα απ’ την ιστορία του ήθελε να δώσει μια νότα χαράς σ’ όσους με το πέρασμα του στενοχωριούνται. Και σκέφτηκε: Αφού έτσι είναι γραφτό να γίνεται, δηλαδή κάθε χρόνο να μεγαλώνουμε και να γερνάμε, εγώ γιατί να μην διασκεδάζω την κατάσταση, κάνοντας πως δεν καταλαβαίνω τους νόμους της ζωής και μάλιστα ότι μπορώ να αποφεύγω όλες τους τις συνέπειες, σκαρφιζόμενος διάφορα ψευτοτεχνάσματα! Κι όλα αυτά όπως είπαμε μόνο και μόνο για να μην φύγει το χαμόγελο απ’ τα χείλη όσο τα χρόνια και αν περνάνε, όσο τα χρόνια και αν φορτώνονται στις πλάτες μας!

Παιδί τότε, στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου, η ιστορία με τον τρόπο που την άκουσα απ’ τον ευχάριστο αυτόν άνθρωπο μ’ έκανε μόνο να γελάσω. Την πέρασα, όπως λέμε, στο «ντούκου», γιατί εκείνο το διάστημα ο «κύριος χρόνος» φαινόταν ότι δεν έμπαινε στα σπίτια μας. Έτσι τουλάχιστον εγώ νόμιζα.

 Σήμερα, όμως, παρά τον χιουμοριστικό χαρακτήρα της και το όποιο αισιόδοξο ανθρώπινο μήνυμα ήθελε να περάσει μ’ αυτή ο γέρο-Περικλής, τη θυμάμαι και μελαγχολώ!                                                                                                                                                       

                                                                                                                                          Τρύφων Ούρδας      

 

Βιβλιοπαρουσίαση 15-1-2025

  

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Το Δ.Σ. του Συλλόγου «Βιβλιόφιλοι Έδεσσας»

σας προσκαλεί

την Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2025 και ώρα 06.30΄μμ

στην αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Έδεσσας (Περιοχή Βαρόσι), στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου:

«Ταξίδι απελευθέρωσης»

της Ιωάννας Μαλουμίδου.

Για το βιβλίο θα μιλήσει η Δέσποινα Τσεχελίδου,

Γραμματέας του Δ.Σ. του Συλλόγου.

Παιδαγωγική ανάλυση: Γεωργία Βλάχα,

Εκπαιδευτικός, Μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου μας

Συντονίζει ο Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου:

Δημήτρης Ευαγγελίδης

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ του Συλλόγου

Τρύφων Ούρδας

 

Θ΄ Πανελλήνιος Λογοτεχνικός Διαγωνισμός Διηγήματος

Αρχίζει αυτές τις μέρες η αξιολόγηση των διηγημάτων που παραλάβαμε, συμμετοχής στον Θ΄ Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Διηγήματος. Είναι πολύ ευχάριστο γεγονός η αυξημένη συμμετοχή φέτος συγγραφέων από την Κύπρο. Υπολογίζουμε ότι μέσα στον Ιανουάριο 2025 θα ανακοινωθούν τα αποτελέσματα. Υπενθυμίζουμε ότι οι Κατηγορίες Διακρίσεων είναι:

3 Βραβεία

3 Έπαινοι

4 Τιμητικές διακρίσεις

1 Βραβείο Εφηβικού (ηλικία μέχρι και 18 ετών)

Επιπλέον, θα επιλεχθούν από τις υπόλοιπες συμμετοχές τα καλλίτερα διηγήματα ώστε να φθάσουμε συνολικά στον αριθμό των 30 διηγημάτων τα οποία θα εκδοθούν, όπως κάθε φορά. σε έναν τόμο. Περισσότερες λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν προσεχώς.