Ομιλία
του Προέδρου του Συλλόγου
«Βιβλιόφιλοι Έδεσσας»
Δημήτρη Ε. Ευαγγελίδη
για την
συμπλήρωση 10 χρόνων
από την ίδρυσή του
Να που πέρασαν 10 ολόκληρα χρόνια, σχεδόν χωρίς να το καταλάβουμε, από το 2007, που ιδρύθηκε στην Έδεσσα ένας νέος πολιτιστικός Σύλλογος με στόχο την διάδοση του καλού βιβλίου και την προώθηση της βιβλιοφιλίας.
Άραγε πέτυχε τους υψηλούς στόχους που είχαν θέσει τα ιδρυτικά μέλη; Πιστεύω ότι στην δεκάχρονη πορεία του ο Σύλλογός μας, οι «Βιβλιόφιλοι Έδεσσας», βοήθησαν προς αυτήν την κατεύθυνση με τις πάμπολλες εκδηλώσεις που πραγματοποίησαν όλα αυτά τα χρόνια.
Στις μηνιαίες κεντρικές εκδηλώσεις του Συλλόγου και με αφορμή παρουσιάσεις βιβλίων και των συγγραφέων τους, έχουν συζητηθεί θέματα λογοτεχνίας, τοπικής ιστορίας, κοινωνικού και εθνικού προβληματισμού, Παιδείας, Ιστορίας κ.α. που παρουσίασαν γνωστοί ή νέοι λογοτέχνες (Γιάννης Ξανθούλης, Σάκης Τότλης, Γιώτα Φώτου, Ελένη Κολιτσοπούλου, Θωμάς Κοροβίνης, Γιάννης Ατζακάς, Αλέξανδρος Ακριτίδης), τοπικοί ιστορικοί και ιστοριοδίφες (Μανώλης Βαλσαμίδης, Κώστας Σταλίδης, Γιάννης Παπαλαζάρου, Ηλίας Κοτρίδης), συγγραφείς και πολιτικοί αναλυτές (Τάκης Θεοδωρόπουλος, Γιώργος Καραμπελιάς, Σάκης Μουμτζής, ο ομιλών, Σάββας Καλεντερίδης, Δημήτρης Νατσιός, Κωσταντίνος Χολέβας), πανεπιστημιακοί δάσκαλοι (Κων/τίνος Νιχωρίτης, Νίκος Μαραντζίδης, Δόμνα Παστουρματζή, Φάνης Μαλκίδης, καθώς και οι αείμνηστοι Χρίστος Τσολάκης, Μίμης Σουλιώτης).
Μεταξύ αυτών ξεχωρίζει η πρωτοποριακή για τα δεδομένα της περιφέρειας «Ημερίδα επιστημονικής φαντασίας», που πραγματοποιήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2010 με την ενεργό συμμετοχή και καθοδήγηση της Καθηγήτριας του ΑΠΘ κας Δόμνας Παστουρματζή.
Παράλληλα με τις παραπάνω εκδηλώσεις ο Σύλλογος προκήρυξε το 2008 λογοτεχνικό διαγωνισμό διηγήματος, ο οποίος σημείωσε απρόσμενη επιτυχία με αποτέλεσμα να θεσμοθετηθεί η διεξαγωγή του ανά διετία, με την ταυτόχρονη έκδοση και ενός τόμου (ήδη κυκλοφορεί ο 5ος) με τα βραβευθέντα και επιπλέον επιλεχθέντα διηγήματα.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι από το 2016 ο Σύλλογός μας σε συνεργασία με την Δνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης πραγματοποιεί κάθε χρόνο με μεγάλη επιτυχία Μαθητικό Διαγωνισμό Ποίησης, στον οποίον συμμετέχουν μαθητές και μαθήτριες των Λυκείων της Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας.
Θα μπορούσαν βεβαίως κάποιοι να ισχυριστούν ότι σε μια τέτοια δύσκολη περίοδο όλα αυτά είναι πολυτέλειες και ενασχολήσεις ορισμένων αργοσχόλων. Είναι έτσι όμως;
Εδώ και χρόνια ισχυρίζομαι ότι η κρίση που περνάμε δεν είναι ούτε οικονομική, ούτε κοινωνική, ούτε ηθική. Αυτά είναι αποτελέσματα της ουσιαστικής κρίσης που υπέβοσκε εδώ και χρόνια. Και αυτή δεν ήταν άλλη από την υφέρπουσα πολιτισμική κρίση, που ελάχιστα είχαμε συνειδητοποιήσει. Είναι αυτή που τείνει να μας μετατρέψει σε έναν λαό αγραμμάτων και αμορφώτων, που αγόμαστε και φερόμαστε από τον κάθε τυχόντα δημαγωγό. Ως γνωστόν όσο πιο αμόρφωτος είναι ένας λαός, τόσο πιο εύκολα χειραγωγείται και αυτό νομίζω το αντιλαμβάνεται ο καθένας. Να λοιπόν γιατί χρειαζόμαστε το καλό βιβλίο (τονίζω την λέξη καλό, διότι κυκλοφορούν δυστυχώς και πάμπολλα πνευματικά σκουπίδια) και γιατί προσπαθούμε με τον Σύλλογό μας να το διαδώσουμε. Το βιβλίο, πέρα από τις γνώσεις, μη το ξεχνάμε, βοηθάει το μυαλό να λειτουργήσει πιο αποδοτικά, σε αντίθεση με τα οπτικά μέσα που το αποκοιμίζουν, είναι όπως θα λέγαμε «ο γυμναστής του μυαλού μας». Το βιβλίο, το διάβασμα, η μελέτη αποτελούν βασικό εξοπλισμό για να υπάρξει επιτέλους σ’ αυτήν την χώρα μια μεγάλη μορφωτική επανάσταση, που θα ανατρέψει τα σημερινά δεδομένα.
Υπενθυμίζω ότι ο σπουδαίος και αδικοχαμένος Εθνικός μας Κυβερνήτης, ο Ιωάννης Καποδίστριας, υποστήριζε ότι:
«Η Ελλάς πρέπει να κηρυχθή ομοφώνως υφ’ όλων των Δυνάμεων χώρα αφιερωμένη αποκλειστικώς και μόνον εις τα επιστήμας και την διαφώτισιν του ανθρωπίνου γένους, το έδαφός της να κηρυχθή εκ των έξω απρόσβλητον, εσωτερικώς δε να κρατηθή μακράν πάσης ξένης αναμίξεως. Κειμένη μεταξύ Ασίας και Ευρώπης ευκόλως θα κατανοή η Ελλάς το νόημα της μυστικοπαθούς ζωής της Ανατολής, ενώ από την άλλην πλευράν θα δέχεται το εκλεπτυσμένον πνεύμα των Ευρωπαίων, δημιουργούσα κατ’ αυτόν τον τρόπον μίαν, δι’ ολόκληρον την ανθρωπότητα, σωτήριον ισορροπίαν».
Με άλλα λόγια η Ελλάδα θα μπορούσε να αναδειχθεί και πάλι σε ένα μοναδικό εργαστήρι παραγωγής πολιτισμού προς όφελος όλης της Ανθρωπότητας.
«…Πράγμα που σημαίνει για παράδειγμα τη δημιουργία μιας Διεθνούς Φιλοσοφικής Περιπατητικής Σχολής στην πατρίδα του Αριστοτέλη στα Στάγειρα, ενός Παγκόσμιου Ιατρικού συνεδριακού κέντρου στην πατρίδα του Ιπποκράτη την Κω· ένα Ορθόδοξο Διεθνές Πανεπιστήμιο που θα έπρεπε να εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη, συνδεδεμένο με το Άγιο Όρος και να διαδραματίζει για τις Ορθόδοξες σπουδές έναν ρόλο ανάλογο με αυτόν που είχε άλλοτε το Ινστιτούτο του Αγίου Σέργιου στο Παρίσι.
Πράγμα που σημαίνει παραπέρα τη δημιουργία ενός κέντρου για την συνεταιριστική ιδέα στα Αμπελάκια, για τη ναυτοσύνη στην Ύδρα ή τον Πειραιά, για την μηχανουργία και τη ναυπηγική στην Ερμούπολη, για την οικολογική αρχιτεκτονική στα Ζαγοροχώρια κ.λπ…
Και κάτι τέτοιο προϋποθέτει βεβαίως την ανάδειξη της Παιδείας σε κύρια μέριμνα του ελληνικού κράτους (αντ’ αυτού τα ελληνικά Πανεπιστήμια έχουν μεταβληθεί σε αχούρια, και οι Έλληνες φοιτητές συνεχίζουν να φεύγουν στο εξωτερικό αντί η Ελλάδα να συγκεντρώνει φοιτητές από όλα τα Βαλκάνια και τη Μ. Ανατολή). Αυτό σημαίνει έναν διαφορετικό προσανατολισμό της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, όπου το επίκεντρο μπαίνει στην παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής ειδίκευσης και όχι βέβαια στην παραγωγή προϊόντων με ανειδίκευτο εισαγόμενο εργατικό προσωπικό».
Θα μπορούσα να μιλάω ώρες ολόκληρες για αυτά, αλλά δεν θέλω να σας κουράσω. Εκείνο που θα ήθελα να σας παρακαλέσω είναι να στηρίξετε τις προσπάθειες αυτού του Συλλόγου ώστε να μπορέσουμε να βάλουμε ένα λιθαράκι παραπάνω.
Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας.
ΔΕΕ
Έδεσσα, 3 Σεπτεμβρίου 2017
