Ξενιτεμένοι Μακεδόνες Έλληνες (1)
Είναι γεγονός ότι οι ξενιτεμένοι πονάνε και στεναχωριούνται για τα προβλήματα της Πατρίδας πολύ περισσότερο από εμάς που ζούμε εδώ. Η Ασημίνα Παραδεισά ζει και εργάζεται δεκαετίες τώρα στο Βούππερταλ της Γερμανίας. Ασχολείται με το γράψιμο και δραστηριοποιείται στα πολιτιστικά με κάθε ευκαιρία. Συμμετέχει ανελλιπώς στον Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Συλλόγου μας με διηγήματα και συχνά μας στέλνει τις σκέψεις της και τους προβληματισμούς της για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα και ορισμένες φορές έμμετρα. Δύο από αυτά τα πονήματά της, χαρακτηριστικά δείγματα λαϊκής ποίησης, τα δημοσιεύουμε παρακάτω, μαζί με το βιογραφικό της.
Βιογραφικό
Γεννήθηκα στα Βραστά Χαλκιδικής. Από το 1966 ζω στην Γερμανία, γράφω από τα χρόνια του σχολείου. Από το 1986 δημοσιεύω ποιήματα και διηγήματα σε περιοδικά και εφημερίδες. Έχουν εκδοθεί δύο ποιητικές συλλογές μου και ένα μικρό διήγημα. Πολλά από τα διηγήματα και τα ποιήματά μου έχουν διακριθεί σε διάφορους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς από διάφορα σωματεία. Επίσης διηγήματα και ποιήματά μου δημοσιεύθηκαν σε πάνω από δέκα ανθολογίες από το 2010 μέχρι σήμερα. Το τελευταίο μου βιβλίο με διηγήματα και με τίτλο «Ο τόπος που αγάπησα» έχει βραβευτεί με Αριστείο από το "Πολιτισμικό Πρακτορείο" (Cultural Agency) του Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής.
Ξεχαρβάλωμα
Ελλάδα μου, πώς άφησες
να σε ξεχαρβαλώσουν
και την χαριστική βολή
στο τέλος να σου δώσουν;
Τώρα πώς τα κομμάτια σου
να ξανασυμμαζέψεις
κι από ποιόν άραγε
ευθύνες να γυρέψεις;
Εμείς οι ίδιοι φταίξαμε
για το κατάντημά σου
όλοι μας "βοηθήσαμε"
στο ξεχαρβάλωμά σου.
Ανεύθυνοι πολιτικοί
γεμίσανε τις τσέπες
κι ύστερα με χωρίς ντροπή
κατάντησαν επαίτες.
Κρίμα, εσύ που ήσουνα το φως
της οικουμένης
δεν το μπορώ Πατρίδα μου
πεσμένη για να μένεις.
Πού είναι οι Κυναίγυροι
για να σε αναστήσουν
πεθάνανε οι ήρωες
πώς να σε βοηθήσουν;
Εκείνοι αγωνίζονταν
είχαν φιλοπατρία
αγάπη για τη λευτεριά
για πίστη, για θρησκεία.
Για τη σημερινή γενιά
που ήταν όλα στρωμένα
Πατρίδα, ιδανικά
ήταν κατεστημένα.
Γι' αυτό όλα τα ρήμαξαν
χωρίς να υπολογίσουν
πως με χωρίς ιδανικά
αδύνατον να ζήσουν.
Α.Π.
Παρακινημένη από την μαζική φυγή των νέων στο εξωτερικό και έχοντας τις δικές της πικρές εμπειρίες από την ζωή στα ξένα, έγραψε το παρακάτω:
Νέοι μη φεύγετε στα ξένα
Δε μας χωρά άλλη Πατρίδα
μόνο η γη η ελληνική
τούτη που σαν ήλιου αχτίδα
σκόρπισε φως σ'όλη τη γη.
Νέοι μη φεύγετε στα ξένα
μη σας πλανεύει άλλη γη
δώστε τα χέρια ενωμένα
για την Ελλάδα τη μικρή
Σας κολακεύουνε οι ξένοι
σας δίνουν χρήματα πολλά
όποιος την αγαπάει μένει
το χρήμα δεν τον ξεγελά.
Όμως αξίζει κάθε κόπος
δώστε τις γνώσεις σας σ' αυτή
δε μένει άλλος τρόπος
μόνο αν μείνετε εκεί.
Έδωσε φως, έδωσε γνώση
άπλετα σ' όλους τους λαούς
και για την ανθρωπιά την τόση
παίρνει απάντηση απ' αυτούς.
Όλοι ξεχνούν τι μας χρωστάνε
πίσω απ' την πλάτη μας γελούν
ξέρουν αυτοί που το τραβάνε
όπως νομίζουν πως μπορούν,
τη χώρα μας να καταστρέψουν
να έρθουν ύστερα φωστήρες
τον τόπο να διαφεντέψουν
και να το παίξουνε σωτήρες.
Νέοι η χώρα μας αξίζει
μικρή να κάνουμε θυσία
να βγούμε άνετα απ' την κρίση
με την δική σας παρουσία.
Α.Π.
