Ανακοίνωση

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ανακοινώθηκαν σήμερα τα διηγήματα που βραβεύθηκαν από την Κριτική Επιτροπή του Β΄ Διαγωνισμού Διηγήματος (2010). Κατά την διάρκεια της διαδικασίας ταυτοποίησης με τα πραγματικά ονόματα των συμμετασχόντων διαπιστώθηκε το φαινόμενο, παρά την σαφή διατύπωση της σχετικής Προκήρυξης: "...Δικαίωμα συμμετοχής έχουν Έλληνες ή αλλοδαποί, με ένα (1) μόνον διήγημα, στην ελληνική γλώσσα, το οποίο μπορεί να αναφέρεται σε οποιοδήποτε θέμα, να είναι αδημοσίευτο και όχι μεγαλύτερο από πέντε (5) τυπωμένες σελίδες Α4...", να υπάρχουν συμμετοχές με περισσότερα από ένα (1) διηγήματα, γεγονός που συνεπάγεται αποκλεισμό από τον Διαγωνισμό.

Δυστυχώς, διαπιστώθηκε εκ των υστέρων, ότι ο/η συγγραφεύς ενός από τα έξη βραβευθέντα διηγήματα (3 βραβεία και 3 έπαινοι) είχε στείλει και δεύτερη συμμετοχή, με αποτέλεσμα να αποκλεισθεί και να ακυρωθεί η βράβευση, κάτι που προκάλεσε μια επιπλέον καθυστέρηση, μέχρι την αντικατάσταση με το επόμενο επιλαχόν διήγημα.

Ελπίζουμε ότι μέχρι την ερχόμενη Κυριακή 3 Απριλίου 2011 θα ανακοινωθεί ο οριστικός πίνακας των βραβευθέντων.

Ο Πρόεδρος του Δ.Σ.

Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης

Σάκης Τότλης

Άρθρο του Σ. Τότλη

στο  περιοδικό DREAMTIME

Η ΕΚΔΟΣΗ: Ένα εκτενές άρθρο του Έλληνα συγγραφέα Σάκη Τοτλη, με τίτλο «The ST+E Dream Theory», με το οποίο αναλύει τη «Χωρο Χρονική και Συναισθηματική» θεωρία (ΧΧ+Σ) για τη δημιουργία και την ερμηνεία των ονείρων, δημοσιεύτηκε από το περιοδικό DREAMTIME, (τόμος 28, νούμερο. 1, Χειμώνας 2011,σελίδες 10-13, 32-34)

ΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ: Το περιοδικό εκδίδεται από το AS Dreams, τη μεγαλύτερη παγκοσμίως Διεθνή Ένωση για την Μελέτη των Ονείρων (International Association for The Study of Dreams), με έδρα τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Διευθυντής του περιοδικού και της ένωσης AS Dreams είναι ο Richαrd Russo, αμερικανός συγγραφέας, με βραβείο Pulitzer 2002, για τα έργο του “The Empire Falls”. Ειδική σύμβουλος έκδοσης του περιοδικού σήμερα και άμεσος συνεργάτης του κυρίου Russo, είναι η κυρία Deirdre Barrette, καθηγήτρια ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο Harvard. Η κυρία Barrette, επί χρόνια διευθύντρια του AS Dreams παλιότερα και παγκόσμια αυθεντία στη μελέτη των ονείρων, εκφράστηκε πολύ θετικά για τη θεωρία του Σάκη Τότλη και εισηγήθηκε στο περιοδικό να τη δημοσιεύσει.

Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ: Η δημοσίευση της θεωρίας στο DREAMTIME είναι μια επιτυχία παγκοσμίου μεγέθους και αναμένεται να συζητηθεί στη συνέχεια από ειδικούς του ονείρου, γιατί προτείνει πολλές νέες και ανατρεπτικές, αλλά και πολύ λογικές ιδέες, για τη δημιουργία και την ερμηνεία των ονείρων, με βάση την αρχή διατήρησης της ενέργειας, αλλά και για το ρόλο που παίζει γενικότερα η ενέργεια στη ζωή όλων μας συνεχώς με συγκεκριμένες και πολύ σημαντικές αναλογικές εξαρτήσεις στην εγρήγορση, στον ύπνο και στο όνειρο.

Η ΘΕΩΡΙΑ: Συγκεκριμένα ο Σάκης Τότλης προτείνει ότι ένα διλημματικό συμβάν της χθεσινής του ονείρου πραγματικότητας δημιουργεί κάποιο ενεργειακό συναισθηματικό δυναμικό, το οποίο παραμένει αιωρούμενο προσωρινά μέσα μας ώσπου επανεμφανίζεται στο επόμενο όνειρο και ενεργοποιεί κάποιο αισθητήριο υλικό από τη μνήμη, που έχει παρόμοια χωροχρονική δομή με την εικόνα από το πραγματικό χθεσινό συμβάν.

Είναι η πρώτη φορά που κάποιος μελετητής του ονείρου προτείνει κάτι τόσο επαναστατικό, ότι τα όνειρα συμβαίνουν με θυμική ενέργεια που εκκρεμεί μέσα μας με συγκεκριμένο τρόπο από μόλις τη χθεσινή μέρα, η οποία ενεργοποιεί παρόμοιες χωροχρονικά εικόνες από το παρελθόν που είναι καταγραμμένες στη μνήμη μας, για να ξοδευτεί η ίδια. Δηλαδή, αν αυτό το δυναμικό είχε ενεργοποιηθεί στην πραγματικότητα, θα άφηνε υποχρεωτικά έγκυρες εγγραφές σε κάποια μνήμη. Ενώ, επειδή συμβαίνει στο όνειρο, αφήνει μόνο ακαταλαβίστικες ονειρικές αναμνήσεις σε έναν μόνο άνθρωπο που και αυτές δεν είναι κάποιο κατανοητό, πραγματικό και έγκυρο μνημονικό υλικό. Το όνειρο, δηλαδή, είναι ένας πανούργος ελιγμός της «ψυχής» που συμβαίνει μυστικά για να την απαλλάξει από κάποιο εκκρεμές και ενοχλητικό ενεργειακό θυμικό φορτίο χωρίς να αφήσει πουθενά έγκυρα ίχνη. Πραγματικά, τίποτα δε συμβαίνει χωρίς να ξοδευτεί κάποια ενέργεια και το όνειρο συμβαίνει κρυφά επίτηδες, για να ξοδευτεί χωρίς να καταγραφεί μια ενοχλητική ενέργεια, η οποία εκκρεμεί μέσα μας μετά από κάποιο διλημματικό συμβάν της πραγματικότητας της χθεσινής εγρήγορσης.

Η ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: Η «ΧΧ+Σ» θεωρία του Σάκη Τότλη είχε δημοσιευθεί για πρώτη φορά στο έγκυρο ελληνικό επιστημονικό περιοδικό «ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΕΣ» (Τεύχος 81, σελίδες 27-35), του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη, σε ένα αφιέρωμα σε τρία τεύχη που είχε κάνει το περιοδικό στην Ιστορία της μελέτης του ονείρου στην Ελλάδα. Η θεωρία τότε δεν είχε προκαλέσει κανένα αξιόλογο ενδιαφέρον στους Έλληνες διανοητές.

Εκδήλωση 28-3-11

Ο ποιητής και κριτικός λογοτεχνίας Μίμης Σουλιώτης στην Έδεσσα

Ο Καθηγητής Μίμης Σουλιώτης, ένας από τους αξιολογότερους ποιητές και κριτικούς λογοτεχνίας της χώρας μας, θα βρεθεί στην Έδεσσα, με την ευκαιρία του εορτασμού της Ημέρας Ποίησης και μετά από πρόσκληση του Συλλόγου "Βιβλιόφιλοι Έδεσσας" και θα αναπτύξει το θέμα: "Τρόποι να διαβάζεις Ποίηση".

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011 και ώρα 18.00΄ στην αίθουσα εκδηλώσεων του Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου.

(Αυτο) Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949 και παρ’ όλα αυτά ζει ακόμη. Είναι έγγαμος και πατέρας τριών τέκνων. Διαμένει στην Φλώρινα όπου διδάσκει βιοποριστική Λογοτεχνία στο Π.Τ.Ν. του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Έλαβε πτυχίο από το Τμήμα Β.Ν.Ε. του Α.Π.Θ. και έκαμε μεταπτυχιακές σπουδές στην Υστεροβυζαντινή Φιλολογία (Πανεπιστήμιο Eötvos Lorand)• αναγορεύτηκε δ.φ. στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (:«Οι υποθετικοί λόγοι στο ποιητικό έργο του Κ. Π. Καβάφη»). Διδάσκει ή έχει διδάξει στο Π.Τ.Δ.Ε. και στο Π.Τ.Ν. του οικείου Πανεπιστημίου, στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, στο Τμήμα Ελληνικού Πολιτισμού του ΕΑΠ και ως guest lecturer στα Πανεπιστήμια της Lund και στο Eötvos Lorand.— Σε μεταπτυχιακό επίπεδο έχει διδάξει στο Π.Μ.Σ. του Π.Τ.Δ.Ε. του οικείου Πανεπιστημίου και στο Π.Μ.Σ. του Τμήματος Β.Ν.Ε. (Πανεπιστήμιο Κύπρου)• ορίσθηκε διευθυντής σπουδών στο οικείο Π.Μ.Σ. Επέβλεψε ή επιβλέπει (μετα- και) πτυχιακές εργασίες, μετέχει σε επιτροπές διδακτορικών διατριβών— σε επτά από τις τελευταίες ως επιβλέπων. Έχει μετάσχει σε ελάχιστα ερευνητικά προγράμματα. Είναι μέλος σε συντακτικές επιτροπές λογοτεχνικών περιοδικών και σε Δ.Σ. συναφών φορέων, μέλος εργαστηρίων που λειτουργούν στην Παιδαγωγική Σχολή και υπεύθυνος για το «Βιβλιολογείον»• είναι, προπάντων, ιδρυτικό μέλος του Σπουδαστηρίου Νέου Ελληνισμού. Το συγγραφικό έργο και τα ερευνητικά ενδιαφέροντά του περιστρέφονται γύρω από τα θέματα: λογοτεχνία, φιλολογική κριτική, δημιουργική γραφή και απαγγελία, βιβλιολογία (: εκδοτικές πρακτικές και τυπογραφία, πίνακες λέξεων και ευρετήρια, λεξικογραφία, επιστημονική τεχνογραφία). Έχει εκδώσει φιλολογικά βιβλία (πρόσφατο: Σκόρπια. Μελετήματα και άρθρα [ ], 2000)• εισηγήσεις, άρθρα και κριτικές του έχουν περιληφθεί σε πρακτικά ελληνικών και διεθνών συνεδρίων, σε επιστημονικά και λογοτεχνικά περιοδικά και σε εφημερίδες (πρόσφατη εισήγηση: «L’ ironia di Kostas Montis» στο επιστημονικό συνέδριο «Multinazionalità e identità culturale. Identità greca tra XV e XX secolo», Παλέρμο, 2004). Αναφορές ετέρων και βιβλιοκρισίες για το έργο του έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και σε εφημερίδες. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε τέσσερις γλώσσες (: Harvard Review, τεύχ. 18 και 20 (άνοιξη 2000 και 2001). Του αρέσει η ποίηση— αποφεύγει ωστόσο τις φρικαλέες λέξεις που κατασκευάζονται με κολλητήρι σε αυτήν («ανωτατοποίηση», «αστικοποίηση», «αυστηροποίηση», «προβληματοποίηση»).

Η γλωσσική ιδιαιτερότητα των Πομάκων

Αντώνη Κ. Λιάπη:

Η υποθηκευμένη γλωσσική ιδιαιτερότητα των Πομάκων

(Κομοτηνή 1995)

Ένα εξαιρετικό βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί από όλους εκείνους που ενδιαφέρονται για εθνολογικά και γλωσσολογικά θέματα.
ΔΕΕ

Κυνόδοντας

Υπογραφή

Κωνσταντίνος Μπλάθρας

Εφημερίδα "Ρήξη" φύλλο 71 (Σάββατο, 5 Φεβρουαρίου 2011)

Και ο Κυνόδοντας του Λάνθιμου για Όσκαρ και η συζήτηση για το ελληνικό σινεμά συνεχίζεται. Για να μην παρεξηγηθώ, καλή επιτυχία, Γιώργο Λάνθιμε, αλλά η πανοπλία των Όσκαρ δεν μπορεί να αλλάξει την κριτική μας άποψη. Τη θέση μας στη συζήτηση μπορεί να αλλάξουν μόνο ταινίες που διεμβολίζουν γενναία την πραγματικότητα με το σπυρί της κινηματογραφικής αλήθειας. Αλλά ας έρθουμε σε μια νέα ελληνική ταινία, κάπως «παλιομοδίτικη». Η Υπογραφή είναι η δεύτερη, μετά τον Άδη (1996), φιξιόν ταινία του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου, ο οποίος έχει δώσει επίσης μερικά αξιοπρόσεχτα ντοκιμαντέρ, κυρίως πορτραίτα ποιητών, όπως το προπέρσινο Τη νύχτα που ο Φερνάντο Πεσόα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Καβάφη. Βέβαια, στα ντοκιμαντέρ του συναντιέται η έρευνα με τη δραματουργία, όπως επίσης και στις δύο φιξιόν ταινίες του η εξέλιξη του δράματος στηρίζεται στη διερεύνηση του θανάτου και της καταγωγής στον Άδη, του έρωτα και της δημιουργίας στην Υπογραφή.

Η ιστορία έχει ως εξής: μια καταξιωμένη εις Παρισίους και –εξυπακούεται– εν Αθήναις ζωγράφος, με υψηλό κασέ στο εμπόριο τέχνης, συναντιέται με έναν αποτυχημένο ζωγράφο, που ποτέ δεν έχει εκθέσει έργα του και παρασιτεί κι αυτός στη γαλλική πρωτεύουσα, έχοντας κόψει τους δεσμούς του με την πατρίδα. Ερωτεύονται. Χωρίζουν. Ξαναβρίσκονται. Καθώς το κουβάρι της αφήγησης ξετυλίγεται, με οδηγό την επιμελήτρια μιας μετά θάνατον έκθεσης έργων της ζωγράφου στην Αθήνα, αποκαλύπτεται το μυστικό της υπογραφής. Ποιος είναι τελικά ο ζωγράφος των έργων που η επιμελήτρια συγκεντρώνει για την έκθεση; Ομολογώ ότι το δραματικό εύρημα του Χαραλαμπόπουλου είναι καίριο, αφού χτυπάει στην καρδιά τη σχέση του έργου ως έργου με τη χρηματική του αξία στο εμπόριο τέχνης αλλά επίσης βάζει και κάτι πολύ πιο ουσιαστικό: το θέμα της ταυτοπροσωπίας του καλλιτέχνη, αλλά και το θέμα του ίδιου του προσώπου, ευρύτερα, μέσα στον έρωτα. Η αναζήτηση της Αρκαδίας, ως τόπου καταγωγής, ευτυχίας, ερωτικής ουτοπίας αποτυχαίνει. Η σύγχυση των δύο ερωτευμένων σε έναν, η ενοπροσωπία των δύο δεν μπορεί να είναι εφικτή. Κι όχι μόνον αυτό, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην (αυτο)καταστροφή.

Ο σκηνοθέτης-σεναριογράφος έχει επιλέξει μια αφήγηση έρευνας, κάποτε σχεδόν αστυνομικής, για να ξεδιαλύνει τη σύγχυση της υπογραφής αλλά και του θανάτου της ζωγράφου κι εδώ είναι που απαιτείται μια αυστηρή ισορροπία ανάμεσα στο ερευνητικό σινεμά πλοκής και λύσης και σ’ έναν κινηματογράφο εσωτερικό, που καταβυθίζει δηλαδή την έρευνα σε μύχιες γωνιές του εαυτού με οδηγό τον έρωτα. Το πρώτο μέρος της ταινίας φαίνεται να γέρνει προς το πρώτο, το δεύτερο προς τον δεύτερο. Έτσι παρατηρείται κάποια ανισομέρεια που προδίδει ίσως μια αμφιθυμία ανάμεσα στη λύση και στη βουτιά, εν τέλει ανάμεσα στο στυλ και την αλήθεια. Ένα φιλμ-νουάρ χωρίς εσωτερικό μονόλογο, η Υπογραφή, λύνει στο τέλος το μυστήριο του φόνου αλλά μοιάζει αμήχανη όταν ο φόνος αποκαλύπτεται. Η ρομαντική λύση του θανάτου συνταιριάζει με το μύθο της Αρκαδίας αλλά δεν απαντά ικανοποιητικά στο πάθος των εραστών. Ο έρωτας εκκρεμεί.

Στις ερμηνείες, ο Χαραλαμπόπουλος έχει καταφέρει να έχει ίσως την καλύτερη ερμηνεία του Γιώργου Χωραφά, που αποδεικνύεται σε πολύ καλή φόρμα και μέσα στα (ελληνικά) νερά του, παρά την κάπως ξενική εκφορά του. Η Μαρία Πρωτόπαπα είναι επίσης μια καλή παρουσία αν και δεν καταφέρνει να δώσει την (ακραία) ένταση που απαιτείται σε μια γυναίκα που φτάνει στο φόνο και στην αυτοχειρία. Εδώ η αδυναμία επιχειρείται να καλυφθεί με κινηματογραφικά τρικ, όπως η εφημερίδα με την κριτική στο εικαστικό της έργο που κοκκινίζει από το αίμα, στη σκηνή του φόνου, τα οποία τρικ είναι ενδιαφέροντα αλλά συσκοτίζουν αντί να αποκαλύπτουν την πράξη. Η Αλεξία Καλτσίκη πάλι έχει κατακτήσει ήδη από τις ταινίες του Παναγιωτόπουλου μια κινηματογραφική εκφορά που την κάνει περιζήτητη, κομμένη όμως σε ένα κοντινό και αυστηρό ντεκουπάζ δεν έχει ίσως το «χώρο» που χρειάζεται. Το ίδιο και ο Νίκος Κουρής, που στο ρόλο του κακού, δεν πείθει απόλυτα, ίσως και λόγω φυσιογνωμίας. Η πολύ καλά οργανωμένη παραγωγή, τα σκηνικά, τα κουστούμια της Ιουλίας Σταυρίδου, αλλά και οι πίνακες του νέου ζωγράφου Παναγιώτη Κουλουρά δίνουν ένα αποτέλεσμα κινηματογραφικά αξιόλογο αν και κάπως ακαδημαϊκό. Εδώ κολλάει και το «παλιομοδίτικο» της ταινίας.

Και κάτι για την Αρκαδία. Στους μύθους των ρομαντικών ποιητών, η Αρκαδία αντιπροσωπεύει την άγρια και ανεξέλεγκτη φύση που σχεδόν καταπίνει τον παθιασμένο άνθρωπο. Θυμηθείτε τον «Βέρθερο». Εδώ το στοιχείο αυτό δεν είναι τόσο πολύ τονισμένο, αφού το βάρος δίνεται περισσότερο στην τέχνη-δημιουργία. Έχουμε άρα μια κάποια μετάλλαξη του μύθου με την Αρκαδία του Χαραλαμπόπουλου να στεγάζεται σε έναν ερειπωμένο σιδηροδρομικό σταθμό με φόντο μια μεγάλη πέτρινη γέφυρα. Είναι μια Αρκαδία ιδιόρρυθμη, περισσότερο της νοσταλγίας ίσως μιας πρώιμης βιομηχανικής εποχής, του ’30 ας πούμε, όπου η φύση φαίνεται να παίζει έναν μάλλον διακοσμητικό ρόλο. Ακόμα και η (ο) ζωγράφος ένα σπίτι ζωγραφίζει στον πίνακά του της Αρκαδίας. Ενδιαφέρουσα η μετατόπιση αλλά κι αυτή κάπως αμφίθυμη ανάμεσα στην τέχνη και στο πάθος.

Πηγή: http://ardin.gr/node/4104

Από την εκδήλωση της 21-2-2011

Φωτογραφία από την εκδήλωση. Από δεξιά προς τα αριστερά διακρίνονται ο Χρ. Σαμαντάς, ο Αντ. Σαχπεκίδης και ο συγγραφέας Γιάννης Ατζακάς. Όρθιος, ο Πρόεδρος του Συλλόγου, την στιγμή της έναρξης της εκδήλωσης.

Πραγματοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία η εκδήλωση παρουσίασης του βραβευμένου συγγραφέα Γιάννη Ατζακά, που έγινε με πρωτοβουλία του συλλόγου «Βιβλιόφιλοι Έδεσσας».

Την εκδήλωση παρακολούθησε στο Πολιτιστικό Κέντρο της πόλης πυκνό ακροατήριο. Για τα βιβλία του «Διπλωμένα φτερά», «Θολός βυθός» (κρατικό βραβείο 2009) και «Κάτω από τις οπλές» μίλησαν ο φιλόλογος και συγγραφέας Αντώνης Σαχπεκίδης, ο λυκειάρχης Χρίστος Σαμαντάς και βέβαια ο ίδιος ο συγγραφέας.

Στο τέλος, τους παρευρισκόμενους περίμενε μια μικρή μουσική έκπληξη από ακροβολισμένη μέσα στην αίθουσα χορωδία, τα τραγούδια της οποίας απήλαυσαν όλοι οι παρευρεθέντες και την καταχειροκρότησαν!

Νέες κυκλοφορίες

Ἀπὸ τὴν ἰστοσελίδα «Λογοτεχνικὰ Ἐπίκαιρα» (http://logotexnika-epikaira.blogspot.com/) κυκλοφορεῖ ἐλεύθερα στὸ διαδίκτυο τὸ τεῦχος 7 τοῦ μηνιαίου ψηφιακοῦ περιοδικοῦ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ.

(Δεῖτε το συνημμένο παρακάτω σὲ μορφὴ pdf ἀρχείου ἢ στὴ δ/νση: http://www.ebooks4greeks.gr/forum/viewtopic.php?f=145&t=203).

Τὸ τεῦχος 7 τοῦ περιοδικοῦ περιέχει ποιήματα τῆς Μαρίας Ἀνδρεαδέλλη μὲ τίτλο ΣΗΜΕΙΑ ΜΝΗΜΗΣ.


e-mail τοῦ συγγραφέα γιὰ σχόλια: poeticsin@gmail.com