Νέα βιβλία

Ιωάννης (Γενναίος) Κολοκοτρώνης,

ο έφηβος οπλαρχηγός του 1821

Συγγραφέας: Ιωάννης Β. Δασκαρόλης

Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης έλαβε τα όπλα υπέρ του Αγώνα για την ελευθερία στην εφηβική ηλικία 15 ετών κατά την πολιορκία της Τριπολιτσάς και ορίστηκε πρώτη φορά οπλαρχηγός σε ηλικία 16 ετών. Έλαβε μέρος διακριθείς σε όλες τις μεγάλες νικηφόρες μάχες που έλαβαν χώρα στην Πελοπόννησο στα πρώτα στάδια της επανάστασης, πολεμώντας και προκινδυνεύοντας στην πρώτη γραμμή. Ήταν από τους λίγους οπλαρχηγούς της Πελοποννήσου που εκστράτευσε δύο φορές εκτός αυτής (στη Δυτική Στερεά Ελλάδα το 1822, όσο και στην πολιορκία της Ακρόπολης το 1827). Στάθηκε παραστάτης στον Καραϊσκάκη σε όλες τις μάχες που προηγήθηκαν της τελικής καταστροφής των Ελλήνων στο Ανάλατο, συμπεριλαμβανομένης και αυτής που οδήγησε στον ηρωικό του θάνατο. Εκεί όμως που αναδείχθηκε ίσως ο κορυφαίος Έλληνας οπλαρχηγός αναγνωρισμένος ακόμη και από τους άσπονδους εχθρούς του, στην καταπολέμηση των δυνάμεων του Ιμπραήμ την περίοδο 1825-1828. Αρίστευσε στις δύο μάχες στην Τραμπάλα και στα Τρίκορφα, δεν σταμάτησε ποτέ με το τμήμα του να αντιστέκεται στις επιδρομές του Ιμπραήμ, να τον παρενοχλεί με νυχτερινές επιδρομές και αιφνιδιαστικές επιθέσεις, αμφισβητώντας το έδαφος υπό τον εχθρό σπιθαμή προς σπιθαμή.

Με αφορμή τη συμπλήρωση 200 ετών από την επανάσταση του 1821,  η παρούσα βιογραφία αποκαθιστά τον Γενναίο Κολοκοτρώνη ανάμεσα στους κορυφαίους αγωνιστές της Εθνεγερσίας. Εξετάζεται σε βάθος η στάση του Γενναίου στις δύο εμφύλιες διαμάχες όπου επίσης πρωταγωνίστησε, την αμέριστη στήριξη που παρείχε στον Καποδίστρια κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, αλλά και τις σημαντικές υπηρεσίες του στην διατήρηση των ισορροπιών στις επαρχίες της Πελοποννήσου κατά την διετία της αναρχίας που ακολούθησε τη δολοφονία του Κυβερνήτη. Τέλος υπάρχει μια αποτίμηση της προσωπικότητάς του όπως αυτή αναδύεται στα χρόνια της επανάστασης και μια συνοπτική αναφορά για τον τρόπο που οι Έλληνες πολέμησαν στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας.

Το υλικό και οι πληροφορίες της βιογραφίας βασίζεται στα τέσσερα γραπτά αρχεία που έχει αφήσει ο στρατηγός  (Επιστολαί και διάφορα έγγραφα αφορώντα την ελληνικήν Επανάστασιν (1821-1827), Αθήνα 1856, Απομνημονεύματα, Απομνημονεύματα (Χειρόγραφον Δεύτερον 1821-1862) με εισαγωγή και σημειώσεις του Εμμανουήλ Πρωτοψάλτη, Διάφορα έγγραφα και επιστολαί αφορόντα τας κατά το 1832 μετά τον θάνατον του Καποδίστρια συμβάσας κατά την Ελλάδα ανωμαλίας και αναρχίας) και αναδεικνύει άγνωστες πτυχές των πρώτων πολεμικών επιτυχιών της επανάστασης, των εμφυλίων πολέμων, της καταπολέμησης του Ιμπραήμ, της περιόδου Καποδίστρια και της δραματικής αναρχίας που ακολούθησε. Οι πληροφορίες αυτές έχουν διασταυρωθεί με όλα τα διαθέσιμα απομνημονεύματα άλλων αγωνιστών καθώς και με πολλές συνθετικές εργασίες ιστορικών για το 1821. Στις υποσημειώσεις παραθέτουμε αυτούσια αποσπάσματα από τα απομνημονεύματά του που μας παρουσιάζουν πως βίωσε ο ίδιος τα κοσμοϊστορικά για τον ελληνισμό, γεγονότα στα οποία πρωταγωνίστησε.

 Ο Γενναίος προκινδύνεψε στα πεδία των μαχών υπό τις διαταγές του πατέρα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, όμως η στίλβη και η ακτινοβολία του ονόματος του πατέρα του τελικά του στέρησε την ιστορική αναγνώριση στη συνείδηση του ελληνικού λαού, που αναμφίβολα του άξιζε. Η παρούσα βιογραφία έχει ως στόχο ακριβώς να επανορθώσει αυτή την αδικία.