Βασιλόπιτα 2020

Η κ. Στέλλα Κράλλη-Βλάχου 

ήταν η τυχερή που της έτυχε το νόμισμα 

και κέρδισε (τι άλλο;) βιβλία

Στιγμιότυπα από την κοπή βασιλόπιτας του πολιτιστικού συλλόγου "Βιβλιόφιλοι Έδεσσας". Μια όμορφη και δραστήρια παρέα ανθρώπων που αγαπούν το καλό βιβλίο. Η ευχή ήταν να είμαστε όλοι υγιείς όταν ξανασυναντηθούμε για την βασιλόπιτα το 2021!

Ευχαριστίες στον Πρόεδρο κ. Τρύφωνα Ούρδα, στον παλιό πρόεδρο κ. Δημήτρη Ευαγγελίδη και στον Ναουσαίο φίλο του Στυλλόγου κ. Μανώλη Βαλσαμίδη, που διέθεσαν τα βιβλία τους για αυτήν/αυτόν που θα κέρδιζε το νόμισμα.

Και του χρόνου!

Κοπή Βασιλόπιτας

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Το Δ.Σ. του πολιτιστικού συλλόγου 

"Βιβλιόφιλοι Έδεσσας" 

προσκαλεί τα μέλη και φίλες/φίλους 
του Συλλόγου 

στην καθιερωμένη κοπή Βασιλόπιτας 

που θα πραγματοποιηθεί την

Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2020 

και ώρα 6.30΄ μμ 

στο κέντρο "Ψηλός Βράχος".

Το Δ.Σ. του Συλλόγου

Βιβλιοκριτικές Αλ. Ζώρη (3)

Αννίβας Βελλιάδης

Προ της θυέλλης: Μεταξάς - Μουσολίνι: Ελληνοϊταλικές σχέσεις 1939-1940

1η έκδ. - Αθήνα : Ενάλιος, 2016

352 σελίδες

Τιμή Έκδοσης €13.00

Ένα εξαιρετικό βιβλίο το οποίο καλύπτει ένα μεγάλο κενό στην ελληνική βιβλιογραφία. Το κενό αυτό υφίσταται λόγω της μη μετάφρασης στα ελληνικά διάφορων πρωτογενών πηγών (ημερολόγιο του Τσιάνο π. χ.), όσο και έργων ερευνητών που μελέτησαν τα ιταλικά αρχεία (McGregor Knox) που φωτίζουν τις σχέσεις Ελλάδος-Ιταλιας εκείνης της εποχής. Έτσι, έως τώρα είχε αναπτυχθεί μια απίθανη παραφιλολογία από άτομα αριστερών, όσο και εθνικοσοσιαλιστικών πεποιθήσεων που ούτε λίγο ούτε πολύ, έριχναν την αποκλειστική ευθύνη της επίθεσης του Άξονα εναντίον μας, στην Αγγλία και την "αγγλόδουλη ηγεσία της Ελλάδος"! 

Όλη αυτή η αστεία επιχειρηματολογία καταρρέει με την ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου. Επικεντρωμένο στις πολιτικές/διπλωματικές σχέσεις Ελλάδος-Ιταλιας κατά την περίοδο 1939-1940, κάνοντας όμως εκτενή αναφορά και στα προηγούμενα έτη (από την εποχή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου αλλά κυρίως από την άνοδο του Μουσολίνι στην εξουσία), χρησιμοποιώντας εκτενέστατη βιβλιογραφία και με γραφή που δεν κουράζει τον αναγνώστη, καταλήγει σε σαφή συμπεράσματα τα οποία είναι τα εξής:

1) Η Ιταλία και προ φασισμού είχε επεκτατικές βλέψεις που συγκρούονταν με τα ελληνικά συμφέροντα (εντούτοις οι βλέψεις αυτές αυξήθηκαν με την άνοδο του φασισμού στην εξουσία) 

2) Ο Μουσολίνι είχε πάντα κατά νου να επιτεθεί στην Ελλάδα, όποτε, ακόμα και αν η Ελλάς εκείνης της εποχής όντως τηρούσε την περίφημη "άψογη ουδετερότητα", δεν υπήρχε καμιά εγγύηση ότι αυτό θα σταματούσε τον Μουσολίνι 

3) Ο Χίτλερ όντως δεν ήθελε η Ιταλία να επιτεθεί στην Ελλάδα την 28η Οκτωβρίου, καθαρά όμως λόγω χρονικής στιγμής και συγκυρίας! Από εκεί και πέρα όμως, είχε αποδεχτεί ότι η Ελλάς ανήκει στην σφαίρα επιρροής του συμμάχου του. 

Έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο συγγραφέας απ' ότι φαίνεται έχει μερικώς αναθεωρήσει τις απόψεις που εξέφραζε στο παλαιότερο βιβλίο του με τίτλο "Μεταξάς-Χίτλερ, Ελληνογερμανικές Σχέσεις στην Μεταξική Δικτατορία 1936-1941", όπου κι αυτός θεωρούσε την μεταξική πολιτική ως εν μέρει τυχοδιωκτική και ανεδαφική.

Αλέξης Ζώρης